Hoşça kal

Hoş geldin,
Birikmiş birçok sözleri bir çırpıda söylemek isterdim, yapamadım.
Ve hayli ile iki küçük kâğıt parçasına sıkışmış duygularım, sigaram ve sonsözlerimle geldim.
Okuduğunda lütfen beni bir daha arama, bütün duygularımla sil beni hayatından, buna ihtiyacım var.
Yalnızlığımın figüranı. Küçücük dünyamın umutları, april soğuklarım, lügat-ı izahım.
Özür dilerim izahını yapamadığım benliğimden asla mutlu bir insan göremeyeceksin, kumbaraya benzeyen bir duygu yumağında dosdoğru bir aşk, insan olamaz hayat boyunca.
Evet, koca bir şehir değil umutlarım, çıkmaz sokakların karanlık ve akan damlı evlerle biten fakir yurdu. Artık bir kahve daha içip limandan kalkan son gemi ile pusulası kuzeyi, güneyi demeden dolaşan bir gemiyle kaybolacağım gözlerden.
Ki, Ben kayıp lisanlardan biri olacağım ileride, avutulmayı sevmeyen bir şair gibi, yazmaya devam edeceğim seni, uçurtmalar gibi Özgür, çocuklar kadar mutlu olman dileğiyle..
Hoşça kal !