İçim Ürperdi Birden!
Düşünüyorum da, ölüler dünyaya dönüyorlarmış. Bazı insanlar onları görebiliyormuş. İyi ki ben görenlerden değilim. Bana sakın görünmesinler. Neyse...
Şimdi ölüler dünyaya dönüyor, bir de cinler var. Bir de biz yaşayan insanlar varız. Bütün bu kalabalık dünyaya nasıl sığıyoruz. Ölüler de nefes alıyorlar mı acaba? Ya cinler? Onlarda bizim gibi oksijen alıp karbondioksit mi veriyorlar. Bu kadar oksijeni dünya nereden karşılıyor. Aklıma böyle saçma düşünceler çok sık gelir. Bir de etrafımızda melekler varmış. Hani sağ yanımızda, sol yanımızda. Onlarda nefes alıp veriyorlar mı acaba?
Biz yaşayanlar, ölüp dirilenler, cinler, melekler... Adım atacak yer yok.
Dünya üst üste demek ki. Bir de hayvanlar var. Ölen hayvanlar da tekrar canlanıp dünyaya dönüyorlar mı acaba?
Düşününce içim ürperiyor. Bunları yazarken karşılıklı açık pencereden ceyran yaptı. Kapı çarptı. Yerimden bir sıçradım. Aklım çıktı. Bana da göründüler gibi bir hisse kapıldım. "Neden düşünüyorsun bütün bunları" diyeceksiniz? Okuduğum kitaplarda bu konular çok işleniyor. Reelkarnasyon olayı. Kur-an-ı kerim de geçiyor. "Biz insanları ve cinleri bir kan pıhtısından yarattık" gibi ayeti kerimeler mevcut. Ayeti Kerimeyi tam doğru yazamamış olabilirim. Affınıza sığınırım. Ama böyle ayetler olduğunu biliyorum. Meleklere iman etmemiz isteniyor. İmanın şartları var. O yüzden aklıma sık sık geliyor. Gelince de içim ürperiyor. Ben geceleri tek başıma evde kalınca korkuyorum. Geceleri tek başıma sokaklarda da dolaşmaya korkarım. Kendi gölgemden korkarım. Korku filmi hiç izlemem. Nasıl izleyebiliyorlar? İzleyebilenlere hayret ediyorum. "Diğerleri" diye bir film izlemiştim, yıllar yıllar önce. Hatırladıkça hala içim ürperir. Medyumlardan falan da ödüm kopar. Geleceğimi de merak etmiyorum açıkçası. Bu tür muhabbetler açılsın oradan ayrılmak isterim. Hiç dinlemek istemem.
Ama sık sık düşünüyorum yine de. Biz yaşayanlar, melekler, cinler, ölüler dünyaya dönenler, hayvanlar, böcekler, sinekler... Hepimiz bir arada mıyız biz?
Fazla derin düşünmemeli galiba.
Rast gele bir kitap alıyorum elime okumaya başlıyorum. Bakıyorum bu konular. Kitap seçmeyi de bilemiyorum. Ya da rast gele bir film izlemeye oturuyorum. Bu tür konular.
İçim ürperiyor. Ayyy! Çok çirkin bir konu. Hiç sevmiyorum bu tür konuları!