İçimden Geldi

Geceyi nefessiz bırakan vakitlere inat,bir de böyle düşün...

Karanlığı çekiçle kıran ellerim,melankolik acılara dayanamıyor
Ki,ruh hallerini yansıyorum bana düşmesinde sessizliğin
Taa yolun en başında herşey çok güzel olacak dediysem,öyledir.

Hatırla gittiğin dağı
Iki dağ arasındaki güneşin güzelliğini
Nasıl da yakıyor yokluğu değil mi..

Biliyorum
Şu an deli bir mutsuzluğu oyanarken ruhun,aldırma..
Başının üstůnde duran güle dokun.
Belli ki inişli çıkışlı ağustosun arifesinde Eylül’e taşınıyor yağmurlar

Sabırla..

Halbuki ne çabuk isterdim olmasını bir şeyin.
Olmadığında kırıp dökmeyi..bu sağır duvarların benle işine bak.
Ki,elimde sabrın asaleti taşıdığım en güzel nimet.

Dünyayı gezegenleriyle birlikte dönüyorum
Sonra kalbinin suyundan içip,ay’da nefes alıyorum.
Bazı zamanlar aşılmayı bekler
Sakın boğulma
Gözünün gördüğü her yerdeyim



Iyi geceler çocuk

....