İhtiyaç

Şu ara çok sıkılıyorum yine. Çıkıp gidesim var buralardan. Nedendir bilmem, Yabancı gibi bakıyorum yaşamıma. Sanki bu hayat benim değilmiş, sevdiğim insanların kalbinde bir misafirmişim de kalkmaya hazırlanmışım.
Zor olanın ne olduğunu bilmiyorum, hayat karşısında durmak mı, yoksa sevdiklerimin gözünden düşmek mi...
Çekip gitsem kim üzülür? Belki ben, belki öbür yanım, belki yine ben... Yok, gidemem ben hiç bir yere. İnsan uzaklaşsa da yaşadığı yerden, kendinden uzaklaşamaz ki!
En iyisi ben yine burada kalayım. Kim bilir,
Yine kendime ihtiyacım olur...