İlk mektup

canım


.....pazar akşamıydı çalıkuşu kendimi çamlıca tepesine attım,oranın ortamını çok seviyorum bir yandan sac üzeri gözleme yapılıyor patatesli-ıspanaklı-peynirli..bayılıyorum..bir tarafta çay demleniyor son derece kaliteli bir tarafta büfe var simit-pasta-meşrubat..benzeri yiyecekler birbirine yakın duruyorlar açık mekan olarak...ayrıca yine kapalı bir mekan içi lokanta...başka bir mekan da çay-nes cafe-tatlı,pasta....vb..oturma.sohbet yeri kandil ışıkları altında..bu mekanlar ayrı ayrı olup osmanlı medeniyeti mahalli-milli motifler ağırlıklı (nostaljik)...genellikle açık havayı ve mekanı kullanıyorum boğaza uzaktan bakan muhteşem bir tepe burası ..gündüzü bir başka akşamı -gecesi bambaşka çalıkuşu..işte bu pazar akşamı tüm yorgunluğma rağmen kendimi attım buraya kalabalığın hiç az olmadığı bu yerde kendimi dinlenmiş..rahatlamış hissediyorum..büyük sevinçlerle büyüyen çocuklar gibi hisedip kendimi mutlu saatler geçirdim kendimce..renkler o kadar çeşitliki boğazın kıvrımlı akışı gecenin ortasından ışıklar altında doyumsuz bir ahenk...kışkırtıcı güzellik bağırıyor adeta karşınızda..sana sadece susmak ve seyre koyulmak düşüyor...gecenin zeytin karası olan taraflarına uzanıyor gözlerim seni düşünüyorum ...yazdıklarını ...anlamaya çalışıyorum...."kolay olana mı talibiz hepimiz. ..yaşantımızdan ödün vermeden yahut kişiliğimizden hep karşıdan bekleriz adımları. ..bir tarafın "yok" olması birlikteliktir oysa. iki nevi yokluk var anladım. varlıkta yokluk, yoklukta yokluk! varlıkta yok olmak bile iki nevdir. biri varlıkta yok olarak var olmak bir diğeri varlıkta yok olarak "yok" olmak. birinde erir insan okyanusta yok olan damla gibidir. aslında vardır ama yoktur. bir diğeri onda var olmasının kendisi olmaktan vazgeçmekle mümkün olduğunu bilip "yok"olmak. var olmak için yok olmak ne garip. dönüp ardıma baktığımda tek "yok"luk kalıyor.şimdi hangisini seçtim yokluğun. bilinmezlikler içinde bilmeni beklemeyi bıraktım. sende "yok" um bunu biliyorum. mutlu ol ey "yok"luk!.."..bu yazdıklarını düşünmek ve anlamak için uygun bir gece ..hayatı anlamlı kılan gerçeklerle bağımızı kopardığımızda derin boşluklar yaşıyoruz..bir zamanlar ne kadar dolu ve sevinçli-coşkulu geçerdi günlerim...ne oldu da sıkıntı ve acı çekmeye başladım..varlıkta yok olarak var olmayı başaran ve meğer var olmak -yaşamak-hayatın gayesini anlamak varmış tüm lezzetleriyle,hayat işte bu,yoksa ölmekle öldüğümüzü sanmak,yemek içmeyi de yaşıyor bilmek ne aldatıcı....ah çalıkuşu ..beni çok ciddi derin konulara attın şimdi..fazla yazamayacağım...bana mühlet vermelisin sorduklarına cevap yazabilmem için....kendimle yüzleşmek..zihnimi dinlendirmek ve yazdıklarına hazırlanmam gerek,havaların çok güzel gittiğini söylemeliyim bahardan-yazdan kalma derler ya tam mevsimin merkezinde olan bir şehrin güzellikleri ile iç içeyim.,sensizliğe alışmam zor fakat bu şehir bana arkadaş olacak teselli ve sırdaş olacak,Allah'a emanet ol..sevgi ve dualarımla....16.07.2012 / üsküdar