İnan ya da İnanma

Sıkıcı bunaltıcı ve zor bir sabaha uyanmak nedir bilir misin arkadas,sevdiklerinden uzak,güne yalnız başlamak ,sessiz nefesler almak,sesin cıkmayacak sanmak nedir bilir misin?
sorumlulukların oldu mu hiç senin,yapmak zorunda oldugun yapmadıgında hayatını cekilmez kılacak sorumluluklardan...kaçıp gitmek istedin mi be arkadas sen hiç...herbişeyi unutup bambaska yollara kaymak istedin mi?...bir boşlukta uçuştugunu sandın mı hiç,peki ya karanlık bir güne uyandın mı hiç?haykırmak isteyipde yuttugun sözlerin oldu mu hiç,
ifadelerinin kelimelerinin ulastırmak istediklerinden çok , alakasız insanlara ulastıgını hiç yaşadın mı sen?kalitesiz uykuların oldu mu hiç,2 dakika da bir sabah olsun umuduyla gözlerini diktin mi hiç tavana...bogazına düğümlenmişken hıckırıklar,ağlamamayı basardın mı hiç,hem de duygusuz denilmesini göze alarak...zor be arkadas , belki anlarsın beni, asiliğimi..anlam vermeye baslarsın bu isyanıma...
Ama bunları sana mesaj olsun diye yazmıyorum,hani sordum ya sana ,haykırmak isteyipde sustun mu hiç diye..işte bu yüzden bu kelimeler...sessiz bir çığlık bu...
kulaklara değil yüreklere akan bir cıglık bu...işte böyle arkadas,bu duydukların birşey değil aslında...
kimi zaman neler gizlenir gülen gözlerime,kimi zaman ne fırtınalar kopuyordur bedenimde;yüreğimde...bak arkadas ilk kez böyle acık konusuyoruz seninle..hatırlar mısın bana ''Neden bu kadar gizlisin?''diye sordugun zamanları...bak işte az da olsa anlatıyorum sana ,giz yok sır yok...

Artık önemi yok suskunlugun,yalnızlıgın,haykırısların...başladık yarım bırakmayalım ...
hayattan birşey beklemiyorum artık..yani inan bana önemi yok senin hayatıma girmenin...
bilirim saçma bulacaksın cümlelerimi,bilirim belki de hiç okumayacaksın bile...ama içimden attıktan sonra umrumda değil bu sözler..ister oku ister akmasına izin verme yüreğine..
inan hiç önemi yok hiçbişeyin,önemi yok çünkü artık biz arkadas değiliz ki..
bana sevgi ile bakan sen yoksun ki...ders aralarında omzuna yaslanıp şarkılar söyleyeceğim ,
hafta sonları sokaklarda gezip tozdugum sen yoksun ki hayatımda...ne önemi var bu sözlerimi duymanın..ne önemi var bunları yazmamın...ve en acısı nedir arkadas bilir misin;
yakından uzak olmak..her nankörlüğünü unutur da bu can,gözlerinde ki kin dolu bakısları kaldıramamayı basarabilir mi bilmiyorum...dedim ya arkadas zor bundan sonra,geri dönmek,baştan baslamak...benden bu kadar arkadas,ne denir ...Yolun açık olsun...
dilerim bi gün gelir birilerine de bana baktıgın gibi _eskiden_ gözlerinin içi gülerek bakarsın
hep mutlu ol be arkadaş..

27 Nisan 2008