İnsan Kalmak

İnsan olmak, insana verilmiş en büyük lütuftur...İnsan kalabilmek ise en zor durumdur...Dünyaya geldiğimizde saflıktan, acemilikten başka bir şey bilmezken; büyüdükçe, kavgaların, kayırmaların, kinlerin ve öfkeli hallerin içinde buluruz kendimizi, farkında bile olmadan...

Önce haklılık adına, savunma amaçlı yaptığımız taktiklerimiz kişiliğimiz olur zamanla ve vara yoğa tartışırız insanlarla...

İnsan ya en şerefli ya da en aşağı olmaya namzet bir varlıktır..Ya hırslarının kurbanı, ya da doğru yolun yalpalayan yolcusudur, çetin yollarda..

İnsan olmak güzeldir..İnsanlarla insanca şeyler paylaşmak da...İnsanı insan kılan en güzel şeylerden birisi de "sevgi" alışverişidir...Hiç sevilmesek bile karşılıksız sevmektir bazen de...

"İnsan" insan olmanın artılarını, farklılıklarını ve üstün yanlarını; sadece tazim için yaratılmış melekut alemini ve sadece yiyip içmek ve çoğalmak için yaratılmış hayvanat alemini gördükçe daha iyi anlar.. ve insan kalmanın yollarını arar bu çetin sınavda...

Zira insanı bu saydıklarımızdan farklı kılan üstün özellikleri vardır ki bunlar akıl artı vicdandır...
ve insan bu ikisini doğru kullandığı müddetçe erdemli bir insandır...