İnsanın İçi Üşür mü Hiç

Yıllarını soğuk vicdanların gölgesinde geçirmiş,insan sıcaklığına hasret kalmış bir ruhun sitemeydi.Yüreğinin sıcaklığını ,kuşa ,böceğe,ağaca ve doğaya sunup onların sıcaklığı ile ruhunu besliyor ve büyütüyordu.
Henüz dünyayı yeni kavramış bir çocuk edasında ,tüm masumluğu ile ayna olarak görüyordu her bireyi.Kendinden yanısımalara doğru yol alıyor,kendini daha yakın hissediyordu.Herkes ona kendi gibi geliyor içten davranıyordu,yüreğinin sıcaklığı ile sarıp sarmalıyordu.

Her fırtınalı zamanlardan geçerken,arkasına da sessice bakıyordu.Yanında gördükleri birer birer yanından ekskiyor,arkasında kalıyordu.Geçirdiği fırıtınalarda önce hep sonra tek olarak yol almaya başladığının farkına varıyor,git gide kendi kabuğuna çekiliyordu.Düşündükçe düşündü büyümek böyle miydi? Büyümek her seferinde ,her acıda her zorlukta yanında hissettiklerini arkasında görmek miydi?Sahi bu insanlara ne oluyordu.Yılları böyle mi geçecekti?
Her düşüşte silkelenip,yeniden üstü başı dağınık,dizlerinde derman kalmadam desteksiz ayağı kalkıyordu.Dünyanın bu gidişatına insanlığın vicdanlarının koybolmasına yüreklerinin de buz tutmalarına anlam veremiyordu.
Hepimiz etten kemiktenken vicdanlar nasıl ayrılıyordu?Her vicdan temiz
Ve sıcak kalamaz mıydı?Diye sorgulamadan geçemiyordu.

Dünya kirleniyordu,hem doğası hem havası hem insanlığı.Bu kirlenmeyi sadece insanların vicdanlarının soğumasına bağlıyordu.Sıcak kalan vicdanlar tazeliğini koruyup tüm insani görevini yaparken,soğumuş vicdanlar insanlıktan kaçarak uzaklaşıyordu.
Hanginiz bir kedinin elinde bıçak ile bir insanı katlettiğini gördünüz?Hanginiz bir köpeğin bir çocuğa ya da kadına tacizde bulunduğunu gördünüz? En vahşi hayvan dahi insanevladına sahip çıkarken,en aklı başında sandığımız insanoğlu nasıl olur da bu kader kötülüğe müsaade edip,kötülüklerin önüne geçemiyordu.

Zaman ilerledikçe kaygılar yerini korkuya bırakmaya başladı.Günü sağ salim geçirebilen insana artık bir madalya takılma zamanı geldi,geçiyordu.
Bu kadar vicdansız insanlar içinde ne mutlu hâla vicdanını sıcak tutan insanlara ki dünya bu iyilerin hatırına dönemeye başlıyor


Yüreklerimizi her daim sıcak tutalım.İçimizi üşütmeyelim.Sevgi ve saygı ile insanlığımızın tüm değerlerini sergileyelim.Nerede bir kırık kanat görürsek o kanadı sararlım.Kanat kırmayalım.