Işıldayan Bakışlar

Yüreğim zindanlarda, duygularım sürgün yemiş, bakıyorum işte başı boş, anlamsız bir serin rüzgar esiyor, tarifi imkansız karartı çöktü düşüncelerime. Eyvah diyebiliyorum felaketin en başında ben arkamda serseri akşamlar, anladım yine hüzün çökecek, dudaklarım a yapışıp parmak uçlarımda bütünleşecek. Yazdığım her sözcük kahır söyleyecek. Freni tutmayan araba misali sallandım muammaya, korkmuyorum ki... bu kaçıncı kaçışım kendimden , ebediyete beş kala yine birileri dur diye seslenecek, usulca korkularım büyürken, aldattığım kendimi bulacağım gecenin tam ortasında. Sonra örtündüğüm her ihtimali sapıtıp atacağım, usulca kandıracağım bendeki beni, pervazından süzülen ay ışı gömecek çirkin gölgeler imi, ayılıp aydınlanacağı m.
Yine sabah olacak, mahmur gözlerim parıldayacak, selamlaşacağım güneşle, gözlerim pür neşe koşacağım sevene sevilene. Umut yağdıracak bakışlarım, göz pınarlarımı bedelsiz verdiğim bulutlar dağıtacak, ardı kesilmeyen bir huzur dolacak sol yanıma, işte hüzünleri kavurup yakıp, mutluluk şarkısı fısıldarken koşacağım, güne ve bana. Siya beyaz olmayacak film, figüranlar rol almayacak, gerçekleri oynatacağım güne inat. Ve tüm şiddetimle haykıracağım yaşam Sevinç çimi.
İşte gün güzel be dostlar, hüznü, umutsuzluğu, çirkinliği lanet edelim, yarınlara koşalım. Mutlu ve huzurlu olalım. Her ne kadar yürek sevdasız olsa da, bakışlarımız ışıldasın.