İşim Yok Artık Aşkla

Terk edilmis kentlerde terk edilmis kalbimle sessiz sedasız, canlar yakarak, canım yanarak, avare ne istediğimi bilmeden yasıyorum senden sonra..
Her yeni yuze umutla yaklasıyorum, her seferinde aynı hüzünlü son.. Bu yanılgılarımla kendimden daha da uzaklasıyor, her uzaklasmamla kendimi bir kez daha terk edip can acısının son noktasını bilmek istercesine umarsızca yaralıyorum kendimi..
Geriye dönüp bakıyorum yasanmıslıklara..Hersey silik birer anı..Sadece sen yalnızca sensin geride bırakmaya calıstıkca her nefeste, her kahkada,her gözyasında aklıma düsen ve terk edilmisliğin acizliğini bana yeniden katmer katmer yasatan..
Ama işim yok artık aşk'la..Aşk'a verebilecek herseyim sende kaldı; biliyorum yetmem artık bir yarım sende kalmısken aşk'ı yasamaya,yasatmaya..
Kalbimin kapısına kilit vurdum, sana dair tüm hissettiklerimi kalbime hapsederek..Ne sen ne de başkası..Sevemem artık kimseyi bu yorgun, yılgın,buz tutmus kalbimle..