İyi

Dünleri düşünürken bugünü kaçırdığımız kaçıncı gece acaba?
Sözcüklerimizin başkalarınca anlaşılmadığı, anlaşılsa da varlığını yokluk kadar değerli kılmadığı...
Vazgeçtim, dünün keder paketini yırttım. Burada sonlandırıyorum kırmızının kendisinden solgun olduğu boş sancılarımı.
Giyinik kaderin saçlarını çekerken topladığı dünlerin toka çeken düşmanı olur muyum hiç?
İyiyim, gerçekten iyi; bir insan varlıkta yok ve çoklukta hiç yokların sayısını arttırdıkça kendini sarmayı daha iyi öğreniyor demek ki...