İyi mi, Kötü mü?

?Hayat çekilen acıların bileşkesidir' dedi; Atalay hocam. Beni böyle teselli etmek istedi belki de. Belki de hayat buydu. Hep iki yol vardı ve olacak önümüzde; biri iyi olan yol, diğeri ise kötü olan...Hangisini seçersek seçelim kötü oldu değil mi? Çünkü hep bir şeyi unuttuk, iyi olan yola girdiğimizde de karşımıza iki yol çıkacaktı, aynı zamanda kötü olanda da...

Hep kötü olanı yaptık ve acılar bileşkesi oldu hayatımız...Acaba hiç mi etken olmadı, bizi kötü olan yola iten. Yoksa biz mi verdik o şansı onlara? Aynen öyle biz verdik, engel olabilirdik belki de, ama olmadık, tam ordaydık halbuki...

Ordaydım, tam ordaydım!
Gözlerimin gözlerinle kesiştiği yerde,
Yüreğimin gönlüne kanca attığı yerde,
Ve tam da o kancayı kökünden koparttığın yerde.

Ama ben kendi adıma hiç pişman olmadım dostlar. İsyan ettiğim zamanlar oldu elbette. İster doğru, ister yanlış...İsterseniz yerden yere vurun beni. Belki de içinde ?o' olduğu için acı bile hoşuma gitti. Git dedi! Ama ben hep ordaydım, ordaydım...

Bahtsız sultanım bahtını açmaya geldim,
Sonunu gördüğün yolda sonsuzun olmaya geldim,
Sensiz olmaktansa seninle kaybolmayı seçtim,
Gitme, git deme, senle kalmaya geldim.

Belki bileşkeye bir halka daha ekledim. Ama dedim ya dostlar; pişman değilim, değildim, olmayacağım da...

Gönlümün orta yerine kazıdığım ismin silinir mi sanıyorsun,
Güldüğüme bakma!
Hayatımın acılar bileşkesine katıldın, kanıyorsun...

Alın size bir yol daha; iyi olan mı, kötü olan mı?

Yazımda ilham kaynağı olan ve profesörlüğün neredeyse hem zemin olduğu günümüzde bu ünvanın hakkını verebilen nadir insanlardan olan Atalay hocama çok teşekkür ediyorum.