Kadın Olmak 2

Kadın güçlü olmaya kendi ayaklarının üstünde durmaya karar vermişti bir kere.
Hayat ona hep çelme atmıştı ve gülmemişti kaderi ona ne evliliğinde nede dost bildikleri güldürememişti kadını.Hayatı film şeridi gibi geçmişti bir anda gözlerinin önünde.
Tek avuntusu yüce rahmanın ona bahşettiği çocuklarının varlığıydı başkaları ise üzüntü sıkıntı vermişti kadıncağıza her ne olursa olsun güçlü olacağım inadına diyerek ant içti.
İstanbul'un soğuk sabahında uyanmıştı ve kaldığı evi bir güzel temizlemişti, kaldığı evin sahibi ünlü bir medyumdu sanatçılar ve iş adamlarının medyumluğunu yapıyordu,eşi ise medyuma yardımcı oluyordu.
Sıcacık bir aile ortamları vardı,iki oğlu ve bir kızları eşlik ediyordu bu sıcaklığa.Tesadüf bu olsa gerek?
Kızının ismiydi kaldığı evin küçük hanımefendinin ismi.Kadın kızını çok özlemişti şimdiden ve ailenin kızını bağrına basmıştı gözyaşlarını gizleyerek kızı öpüp kokluyordu.
Kadın yemek yiyemiyor bütün yemeklerden nefret ediyor ve kahve çay sigaraya vermişti kendini derken bir gün annesi aramıştı telefonunu annesi sitemler etmeye başlamıştı her zamanki gibi,neden ayrıldın evinden ocağından senin ihtiyacın mı vardı da ayrıldın çabuk evine geri dön.!
Kadın annesini üzmemek için başından geçenleri hiçbir zaman anlatmamıştı sıkıntılarını,sadece kısık bir ses tonuyla tamam anneciğim döneceğim evime,sen üzülme diyebildi ve telefonda o kadar çok şeyler varken hiç bir şey demeden kapatıverdi telefonunu.
Küçük kızını aradı ve yavrum ben eve geliyorum bir şey istiyor musun gelirken getireyim?
Küçük kızı ise annesine hayır anneciğim benim en büyük arzum senin yanımda olman dedi.
Kadın valizini topladı ve evinde kaldığı aileye veda etti,bir taksi çağırdılar kadına yeni kapı iskelesine geldiğinde ise derinden bir iç çekti canlı mezar evime gidiyorum,mutsuzluklarımın dolup taştığı eve.
Yavaş adımları sanki biraz daha geciktirecekmiş gibi?
Bilet gişesinden bir bilet aldı feribot saatini beklerken telefonu çaldı açtığında ise çok değer verdiği dostunun sesini duydu biraz rahatlamıştı sanki?
Kimsesizliği bir nebze dinmişti ve dostunu davet etti birer çay içmek sohbet etmek için.
Dostu bir saat sonra gelmiş tokalaşıp masaya oturdular dertleştiler ve feribotun kalkış saati geldiğinde ise kadın ayağa kalktı dostuna geldiği için teşekkür etti Dostu valizini taşımasına yardımcı oldu.
Bu kadar mıydı ki hayat hikayesi kadının elbette ki değildi?

Devam edecek...?