Kadın Olmak 3

Kadın ömrü boyunca kendini çocuklarına ve diğer sevdiklerine adamış onları mutlu etmek için uğraş sarf etmişti.
Peki ,bu sevdikleri kadını ne kadar mutlu edebilmişlerdi?
Çok severek evlendiği eski eşimi?
Veya onu para uğruna harcayan kardeşlerimi çocuklarımı?
Şu dünyada para kadın için bir nesneden ibaretti.
Rest çekmişti artık onu para için seven akrabalarına hatta kimseyi gözü görmüyor , küsmüştü,sevdiklerine çok kırılmış bir set örmüştü artık onu sadece kendi emellerinde kullananlara.
Ne olmuştu bu insanlara aman tanrım!
Hayat sadece paradan ibaret değildi ki!
Kadın güçlü olduğunun farkındaydı hiçbir kötülük yıkmamalı beni ben kendimi biliyor,kendime güveniyorum.Tanrım güç ver bana diye dualar ediyordu!
Ne kadar anlamsız çıkmaz bir durumdaydı onu anlayacak kimsesi yoktu keşke okumuş bir meslek edinmiş olsaydı da bu insancıklara muhtaç olmasaydım erkenden evlenecek ne vardı ki sanki madalyamı takmışlardı veya kıymetimi bilinmişti?
Kadın kendini sorgulayıp duruyor bir çıkar yol arıyordu hayat denilen inişli çıkışlı merdivenlerde.
Aslında kendisiyle hayat ile barışıktı kadın kendini şiir yazmaya öylesine kaptırmıştı ki tek arzusu bir şiir kitabının çıkartılmasıydı.
Kendince yazdığı çocuk öyküleri de vardı çocukları ve hayvanları çok seviyordu.
Mektepli olmadığı için bazı hatalar yapıyor imla hataları çok önemliydi çünkü yazının karakteri bozulunca anlam ve tümce dağarcığı değişebiliyordu.
Kitaplar dolusu kitaplığa sahipti ve her birini birkaç kez okumuşluğu vardı.
Tek mutluluğu yazdığı şiirleri ve dost bildikleri kitaplarıydı.
Şiir yazarken ve kitap okurken ruhunun derinliklerinde kayboluyor birazda olsa huzur buluyordu kadın.
Geçmişinin üzerini karalamış asla açmamak üzere kapatmıştı çünkü üzüntüden başka bir işe yaramıyordu.

Devam edecek...?