Kağıtlardaki Kadın
Sen yoksun ama hiç değişmeyecek
Gözlerimde beliren suretin!
Nerdesin?
Düşünüyorumda,şimdi sana aşkı anlatıyor ihtiyar bir herif.
Ama sen inanmıyorsun, bu soytarının laflarına!..
Aynadaki yüzüne baksana,ne masumsun!
Şu üzerindeki kazağına,şu parmak uçlarımla taradığım saçlarına,şu gözlerinin isyanı anlatışına baksana!
Benden uzak daha güzel günler geçireceğin düşüncesi,bak ne hale sokmuş seni.
Buna ragmen yaşıyorsun,ama mutlu musun?
Beni yazsana be kadın! şair olsana.
Herkes tarafından beğeniyle okunursun,kalem dışında hiç birşey,bu kadar bensizken, sıkı tutamaz ellerini.
Aklına en güzel düşleri getirerek,hükmedersin kendine, sinema,tiyatro,iğrenç bir arabesk müzik'den daha iyidir, kendi önünde kurduğun sahnedeki kahramanı izlemek.
Nasıl güzel fikir değil mi?
Sonsuza kadar yalnız başına yaşamak, seni mutlumu edecek mi?
Üzgünüm ki öyle olacak...
Sana bir yazarın mektubunu ve hikayesini bir okuyayım!
Dinle..
Mektup;
''Hiç bir zaman kadınlardan yana,mutlu sonla bitecek ilişkim olmamıştır.
Bir varmış bir yokmuşla başlardı,tüm aşkın bahçesinde boy veren sevgiler.
Herşey mükemmelin üzerindeyken,yok olurdu birden o sevimli yüzler.
Çok sonra duyardım ki;
Kimisi yem olmuştur cinsel gecelerini süsleyerek,pezevenk yüzlü heriflerin
Kimisi dul kalmış yeni heyecan aramaya başlamıştır.
Kimisi baba evini mesken tutmuş,çareyi tanrıya sığınmakta bulmuştur.
Ama zannedersem hepsinin hürriyete susamış düşlerinde,ufakta olsa yerim olmuştur.
Kadınların doğasını anlamamış olmam,hayatımda üzüldüğüm en son şey olmuştur!..
Aslında anlamıştım,çoğunun dünyamda yüzü gülmüş,bir tek o dünyada ben gülmeyi başaramamıştım,
Yoksa sorun bende miydi?..
Ben yinede umudumu yitirmedim, bir kaç hafta evveli yüreğime hapsettiğim kadının beraatini vermiş olsamda.
Yalnız bu kez daha güzelini bulma niyetinde değilim,daha gencinide!
Sadece yazmak istiyorum,kim bilir belkide yazarak bulacağım onu....''
Ahh bir bilsen hikayesindeki kadın ne güzel ,senin gibi sıska ve uzun kirpikleri var,uzun siyah saçları, hatırlıyor musun bir vesikalık resmin vardı,bordo renkli kazağınla çekilmiştin, işte aynı sen!..
Onların birde evleri vardı,evin içinde bir tek oda,yoksul sofraları,küçük birde televizyon,
İşte herşey orada başlamış ve devam etmişti.
Filmin en güzel yerinde ''STOP'' düğmesine basılır,o doyumsuz sevişmeleri başlardı,arada kavgada olurdu,yastıklar uçuşurdu havada,ama yinede mutluydular.. onlar için '' UMUT FAKİRİN EKMEĞİYDİ''...
Adam kendiyle bir başına kaldığında;
-Sonunda mutlu olduğum bir kadın var..
oysa kendi kendini kandırıyordu.
Kadın birgün uzak düştüğünde adamdan;
- Ahh sanki bolluk ve bereketi gözden çıkaramam!
Zaten kara bahtım böyle gelmiş böyle gidecek,Onun şimdi şuan burada olması hemen hemen imkansız, ki asker kaçaklarını o ülkede pekte durdurmazlar,ben kolay olanını seçmeliyim,uzaklaşmalı ve uzaklaştırmalıyım kendimden!..
O düşüncesini eyleme dökmüş başarılıda olmuştu kadın, fakat kadın özlemişti geceleyin bedenini saran o sıcak tenin varlığını..
Yazar hikayesindeki adam bu gidişlerin mutlak bir nedeni olmalı dedi, zamanla suçladı'da kendini.
Ama birgün yine söylendi kendi kendine;
- Bulmalıyım kendimi, ama nasıl?
-Yazarak...
Kaleminin ucu kırılmıştı;
- Sendemi tüketiyorsun kendi kendini?
Oysa yaslanmalısın ellerime,gecenin zifiri karanlığı serilirken üzerimize, nisan yağmurları düşerken kentin ıslak sokaklarına, sevginin o anlamı düşük yalnızlığını yazmalıyız seninle.
Sen üzülüyor musun ?
Tanımıyorum sanma üzülüyorsun,hatta boş ellerini yanaklarına götürüyor, hep aynı noktaya dalıp ağlıyorsun.
Peki şimdi ikimizi düşün,
Gülüyor musun halimize?
Sanırımki tebessüm ediyorsun.
Fakat nihayet bende yazmaya karar veriyorum,canavarlaşan gecemin rüzgarına sığınan gazete kağıtlarını,yagmurun ceketimi ıslatışını, ve birde seni yazacağım...
Yukarıda anlattığım mektup ve yazarın hikayesi tamamen gerçekti.
Şayet sen yine okumak istersen bu adamın mektubunu ve hikayesini, sık sık bana kulak ver ...
Hikayenin sonunda kadın bütün bir gece yalnızlığı ile boğuştu, ve sonunda bir köşeye yığılıp kaldı.
Beni anladın mı ?
SABAH OLDUĞUNDA O KADIN YİNE YALNIZDI..
