Kainatın Güzeline Sesleniş

Kainatın güzeli, definenin en değerli hazinesi, söyle bana ey aşk, sen nelere kadirsin? Aklım tükendi duygularıma sarıldım, bir yağmur damlası gibi üzerine düştüm, içine hapsoldum. Sevince yüreğim yerinden hoplar oldu, susamış bedenim sahibini arar...

Kara kara düşünürüm bazı geceler, gecenin kendisi de kara değil midir zaten? İçip içip sarhoş olurum dünya benim etrafımda döner. Bekle elbet bir gün zamanı gelecek anla işte beklediğine değecek hiç bitmesin bu macera diye devir devran etrafında dönücem. Ruhumun derinliklerinden koparsa bir kıyamet, inan ki sevgiyle patlayacak olan yanardağın alameti. Haykırır nefesim uçurumun kenarından sonsuzluğa, özgür aşkı henüz kafesimizden salmadan, uçurmadan büyütüp içimizde yaşatalım mı? Nefesim yetecek mi sesimi duyurmaya, güller doyar mı kanamadan suyla, rahat eder mi bedenim yalnız kalırsa? Her saç mutlaka okşanmak ister, elinle rüzgarına hasret kalırsa. Ben dirensem kalbim direnemiyor sabırsız atıyor, çarpıyor enerjisi bir türlü bitmiyor.
Kanatmazsan kalbim acımayı unutur sessizce yaşar. Küllerinden doğar toprak, bir damla suya muhtaç bulutlar emrine amade her an yağmuru yağdıracakmış gibi saklanır dağların arkasında. Nemlendirir tabiatın havasını toprağın hoş kokusunu nefesimizde yaşarken şemsiyenin altında sığışıverir, yağmurla dansını izleriz. Tesadüf değil hiçbir şey aslında bu doğanın bize bir kanunudur. Oh ne güzel olur bir an evvel yaz gelse de sahilde uzanıp güneşlensek, rüzgarın savurduğu kızgın kumlarda yürüsek, denizlerin, dalgaların kahkahaları kulaklarımızı çınlatsa... Ayaklarımızın altında türlü türlü balıklar yüzse, derinlere dalıp yemyeşil yosunları görebilsek.. Aaah güzel cennet, sana aşk penceresinden bakıyorum; yaz biter ama etkisi daimdir. Şu dört köşeli çerçevede saklanmış güleryüzlü insanların buram buram sevgi kokmuş resimlerine bakıp o anki mutluluğu ve huzuru bugün bulamayanlar için haykırıyorum zalim hayat lütfen çaldığın zamanı bize geri ver...! Ya gelip benim elimden tutacaksın ya da hayatın boyunca beni aramayacaksın bu son arzum..! Gülüp geçiyorum söylenen onca sözlere ne bir anlam verebiliyorum zamanın geçişine ne de durdurabiliyorum kendimi... Neden ağlar bu gözler? Haksızlığa uğradığı için mi, yoksa zavallı bir melankolik olarak görüldüğü ve bu nedenle suçlandığı için mi? Dindiremediği onca acıya dayanamayıp yaşlarının ağır yükünü kaldıramadığı için mi? beklediğine değmediği için, hor görüldüğü, itilip kakıldığı için, yüreğine kurşunlar saplandığı için olmasın bu gözyaşların sebebi..

Akan her damla yaş insanın yüreğini dağlar o biçim.
seviyorsan, sevipte susuyorsan kendine yazık eder, sevdiğini de haksızlığa uğratırsın. Sen, sen ol gülüm acı da olsa tatlı da sessizliğini boz. Bozmazsan eziyetin olur hayattaki en önemli koz... Karşılık bulamazsan ki zaman bunun en iyi ilacıdır ama sen yine de şansını zorlama, içme aşırı doz

Seni seviyorum ey kalbim, sen bu acıyı tatlısıyla yaşattığın için