Kalan Sağlar Bizimdir

Dileyen dilediği tepkiyi verebilir şu aşağıda okuyacağınız fikir kendi özgür fikrimdir.Aşk masalları asırlardır sürer gider ama bir sonu olacaktır.
Aşk denilen o olgu aslında zaman yanılsamasının uzantılarında en kara kuytumuza insan yanımıza kısıtlı ve fersiz dokunan ışıktır..(Anlatmak istediğim şimdiki yaşadığımız sınırlı boyuttaki adına aşk denen gelip geçen histir. Daha bir açarsak kulun kula aşkı gibi mesela).Aşkın pili zayıftır yarı yolda biter hep.Beslendiği kaynak ne olursa olsun sınırlıdır.Öğreniyor insan öyle ya da böyle tek aşk var gerçek olan, kulun Rabb'bine aşkı yani sonsuz aşk, bitmeyen aşk.Başkasını en azından ben tanımam.Tanıyana ve benimle aynı düşüncede olmayana da saygı duyarım çünkü dediğim gibi istisnaların olduğuna inanırım.Yalnız şunu bilir söylerim yaşanacaksa kaderde olan ki yaşanır,Acı veya tatlı olması önemli değildir.Sebep sonucu doğurur.Bittiğini yani bir sonu olduğunu kabul etmemekse hiç bir değişikliğe yol açmaz.Kişi kendini kandırır.Adam gibi ayrılmayı öğrenmelisiniz ki canınız yanmasın.Size değer verir gibi görünüp aslında içten pazarlıklarda sizi bir şekilde kuşatan yalancı prens veya prenslerin üzerinde terk edilmişliğin sızısı bakidir.Ta ki toprak olursun anca o zaman kurtarırsın kendini. Çünkü ego girer devreye,kin girer,kabullenemeyiş girer ve daha bir sürü faktör zorlar durur.Tek yapacağın yalın olmak dimdik ve gocunmadan durmaktır.İleriye bakmak yani maziye saplanıp kalmamak gerekir.Kıssadan hisse giden gider kalan sağlar bizimdir.

İstanbul/08
*Yazmasam Çatlardım Deyip Açtığım Karalama defterimden*