Kamburuna alışsan iyi olur

Herşeye rağmen gelmedim ben sana.Zaten herşeye rağmen gelinemiyecek kadar çok şey yaşadım.Şimdi yapılanlardan bahsetmek, nasıl ki ''kendini bilmez biri sırf ben her zaman doğruyu söylerim diyerek kalkıp tek gözü kör bir adama, senin tek gözün kör demesi ne kadar abesse'' olanlardan bahsetmek de o kadar ebestir.Zaten kör adam kör olduğunun farkındadır.
Dedim ya herşeye rağmen gelmedim ben sana.Hani bir hikaye anlatılır: Karısı alzaymır hastası olan ve huzur evinde kalan, yaşlı bir adam.Her sabah karısıyla kahvaltı yapabilmek için sabahın erken saatlerinde kalkıp,o yaşlılığına rağmen uzun bir yolu katettikten sonra huzur evine gelir ve karısıyla kahvaltısını yapar.Birgün huzur evinin bakıcısı yaşlı adamın yanına gelerek; '' Amca neden kendini bu yoruyorsun karın senin kim olduğunu bilmiyor ki' yaşlı adam; ''olsun ama ben onun kim olduğunu hala biliyorum.''...
Sende unutmuştun herşeyi,ne yaptığını,ne olduğunu,neler olacağını,hatanın hatadan başka birşey getirmeyeceğini unutmuştun.Yaşlı adamın karısı gibi beni de unutmuştun.Ama ben seni unutmamıştım.İnan yüzündeki bir çift gamzeyi görmesem bende seni tanımıyacaktım, o kadar ki değişmiştin, 1.5 yıllık bir yalan yatağıma girmiş olamazdı.Eğer varsa öyle bir yalan şaşarım Allah'ın işne; önce gelir elin .... neyse....
Sırf bu şüpheden dolayı, senin sözde benim için döktüğün gözyaşlarınla benim göz yaşlarımın hesabını öbür tarafa bırakıyorum.Bakalım kimin göz yaşları terazide ağır basacak.Gözyaşlarının çokluğu seni umutlandırmasın orda çokluk değil yoğunluk önemlidir.
Biz düşünmediklerimizin kurbanı olduk sevgili.Biz anı anda yaşadık, şimdi hepten ansız kaldık.Değerlerimize rağmen eğilmeyen yüzümüz geleceğimizi de ansız bıraktı.
Ve şimdi, sanki değerlerimiz bizden intikam almak istercesine, ansız bıraktığımız geleceğimiz de yüzümüzü eğmek için, sırtımızda oluşacak bir kamburun ilk filizlerini ekmiş oldu.
Şimdi hayatımız bir roman gibi yazılsaydı ve bu kitabın ilk sayfası seni içimde ilk hissettiğim an kabul edilseydi son sayfası şu yazdığım son cümleler kabul edilip yazılsaydı ve bu kitap kabul 100 sayfa kabul edilse.İnan bu kitabın ilk 30 sayfası 1.5 yıllk hevesini, son 70 sayfası 4 aylık elemini yazardı.Sonra yıllar geçtikçe, ansız kaldıkça bu 4 ay sonra 4 yıl sonra 8 yıl deyip devam edecek.Yani kitap sayfası artacak;yani elem sayfası artacak, heves sayfası sabit kalacak.Yani kamburun katman katman artacak, kamburun yüzünü eğdikçe eğecek, eğdikçe eğecek; taaa ki yere değene kadar....
Bu kamburların hesabını vermek sensiz ya da bizsiz çok zor olacak...
Şimdi ben sırtımda ki filiz ağaç olmadan, içimdeki yangın volkan olmadan yavaş yavaş alışmam gerek.Çok zor olacak biliyorum.Allah inşallah her zıtlıkta olduğu gibi bundan da bir güzellik çıkaracaktır muhakkak...
Sende sırtında oluşacak ''kambura alışmanın yolunu bulsan iyi edersin....''