Kapı Aralığına Sıkışan Aşk

Yüce Tanrım senin kapından aşk sarayına birini alacaksa, sen nasıl ben seni sevmiyorum dersin. Nasıl açmazsın o kapıyı ? Yok mu küçük bir aralık kapıda, pencerede.
Kış mevsiminde yaz olmayı denemediysen hiç, nasıl geçersin durduğun yerde bir okyanustan ötekine ?

Her aynaya baktığında kendini değil de başkasını görmüyorsan, binlerce kilometreler uzakta hiç görmediğin birine bağlanmıyorsan aşk ile neden ağlıyorsun?
Kapalı olan bir kaç kapını açmanı bekliyorum en azından, insanın hayatta isteyebileceği nadir şeylerden biridir sevilme, birine güvenebilme ihtiyacı.

Benimle buluşmak istediğini duymak şu anda, ne çok istiyorum bunu. Seninle varken dâhi yokluğun tadına varmayı istiyorum. Ama sen istemesen de inan çok üzülmem, seni mutlu görebileceğim bir hayat devam ettirmen şartıyla. Sadece senin mutluluğunu düşündüğüm için bana vereceğin cevabın olumsuz olmasının hiçbir önemi yok. Ben senin mutlu olmanı beklerim yine başka biriyle olsa bile. Bunu başaramadığında işte o zaman çok üzülürüm. Benim tek niyetim olan şeyi başka birisi başaramayıp seni mutsuz ediyorsa işte o zaman üzülürüm.

Güzel şey, başka birisi tarafından sevilmek ve o anda düşünüldüğünün farkında olmak. Sadece bunu yaşatabiliyorsam sana, kendi adıma başarılı olduğumu söyleyebilirim. Artık ne beklenir ki bundan sonra? Birine onu sevdiğini hissetmişsen eğer artık yapacağın bir şey kalmamıştır. Bırak ona zarar vermeyi, serbest bırakmalısın sevgiliyi. Sen içmişsen o şarabı girmişsin aşk sarayına, sevgiliyi rahat bırakmalısın kiminle nerede mutlu olacaksa olsun istersin. Herkes herkesi sevmek zorunda değil. Sevdiğini farkettirmektir aslolan. Düşündürmektir, düşünüldüğünü düşündürmektir aslolan. Kötü bir insan da olabilirsin, hak etmeyebilirsin de mutlu olmayı. Ama ben seni gördüm ve sevdim diye mutlu olmalısın benim için. Çünkü sevgi kötülük nedir blmez, hep küçük bir çocuğu barındırır gibi karnında.

Bu durumda seni sana bırakıyorum,

Mutlu olmanı istiyor ve bekliyorum.

(10.01.2011 - Şırnak)