Kararsız Yolcu

Soğuk demirlerin raylarında siyah bir yılan gibi kıvrılan tren,karasız yolcuların son kararlarını beklemek için hazırlanıyordu.Kara perçemleri alnına terden yapışan kadın,trenin peş peşe sıralanan vagonları arasında hep bir adım geri tepen, sendeleyen adımlarıyla,paslı vagon kapısnın açılmasıyla içeri sızdı.Uzun düdük sesleri belli aralıklarla çalıyordu,kadının yüreği ise hızla çarpıyordu.



Bazen zamansız ve ani gidişler,gerilerde hep acı ve değerli anılar bırakır.Kadın bu gidişin kendisine ne kadar külfet geldiğini bildiği kadar,çaresizliğinde bazen bir bedel taşıdığının farkındaydı.Kadın gözlerinin buğusuyla,dayadığı tren camından dışarsını son kez seyrediyordu.camda buharlaşan siluetini,elleriyle silerken,gözleri dışarda onu uğurlamaya gelen adamı arıyordu.



Adam ceketnin içindeki ellerini çıkartıp bir kaç vagon ilerde duran kadına el sallıyordu.Aralarındaki mesafe her vagonda gittikçe büyüyordu.Soğuk demirler içini ürperttikçe,içindeki acı, çektiği sigaranın dumanından daha çok genzini yakıyordu.Artık nefesi daralıyor yutkunamıyordu.Keşke saçlarından sürükleyip onu dışarı çıkarabilseydi.





Kadın bitik sevdanın hüznüyle vedalara karışıp hiç bilmediği daha önce havasını hiç solumadığı bir şehre gidiyordu.Dudaklarını bebek edesıyla kemirip duruyordu.Kalbini sahiplenen adama sırtını döndüğünde,şimdi cama dayadığı yüzü sonra,nereye bakacaktı.Yanına sadece,taşıyamayacağı kadar ağırlaşan kendisini alıyordu bu yolculukta.Tren sonbaharın esintisiyle kımıldarken,kadın camdaki siluetinden uzaklaşıyordu.Kendisi yok gibiydi,kayboluyordu şu koskoca evrende.Adam sigara üzerine sigara yakıyordu,yüreği daralmıştı,korkuyordu bu vedadan.Keşke kadın bir anda inip boynuna çocuk gibi atlayabilseydi.o zaman acıları dinecekti belki.



Hiç bir yolculuk ya varış değilse.Gitmeler hep gelmeleri getirirse.Bir yere ya ait değilse o insan.Kadının içi buruk,adamın yüreği ateşti.Tren hareket etmeye başladığında adam tüm mazisini film şeridi gibi gözünden geçiriyordu.Tren kararsız yolculara son bir düdük sesiyle daha seslendi.Kadın bir adımını dışarıya doğru atmaya hazırlanırken,genç bir tay gibi koşarak vagona yaklaşan adam ise,tam adımını içeri atacaktı ki,bir anda sendeleyip,soğuk demirin üstüne yığıdılar.ikiside şaşkın ve telaşlıydı.Bu yolculuk başlamadn güzel bir buluşmayla nihayete erdi.



Kadının son anda verdiği isabetli kararla yüzünde tatlı bir tebessüm,adamın ise hayatına ait değerlerin elinde tutabilceği güzel bir kanıt kaldı.