Kaybeden Bir Adamdan İtiraflar

Elveda...

Böyle yazıp bırakmışsın. Başka birşey yok. Gitmek için kararlı ve umursamaz biri için kendine biçtiğin rolü öngörüp teferruata girmeden çıkmışsın dünyamdan.

 Varlığın beni fazla şımartmış yeniden bekar hayatına alışmakta bocalıyorum. Sevmek yükünü paylaşmakmış hayatın seni azar azar böyle bıktırmışım kendimden. Pişmanım ama neye yarar?

Aklımda kalan öyle çok şeyin var ki, hangisini düşünsem boşluğun giderek büyüyor. Araf'ta kalmışım ızdırabına daha layık haldeyim. Gözlerim görse bile sensiz karanlıktayım. Ah ne zavallıymışım ben?

Ağlayıp sızlanıyorum ama nafile bir kaç ayrılık yeniden gündeme gelince bu çocuksuluğum samimiyetini yitirdi. Seni kaybettiğim gibi bir daha hiç kazanamayacağım. Adını söylemek bile yasaklanmalı bana.

Her ayrlığın bir kazananı olur diyorum, mesela sen şimdi daha huzurlusun ve kimseye bir Hüsnü kuruntun yada duygusal zafiyetin yok. Özgürsün. 

Ya kaybedeni ve sonsuza kadar bu döngüde kalacak olanı? Beni? Hangi aşk beni kabul eder? Hangi kadın sevgisiyle vaftiz eder? Bilmem belki hala beni tanımayanlar bir umuda yardımcı olabilir. Belki.

Evet ben bir kaybedenim. Fakat herşeyin bir çaresi var hayatta olduğum müddetçe. Benden biraz daha yaş almış bir kadına teselli verebilirim. Zaten başka da bir işe yaramam bu saatten sonra.