Kayboluyorum

Kendi duygularıma neden hakim olamıyorum anlamaya çalışıyorum.Hep zor geliyor bunlar bana.Aşık olduğumda ölümü bile göze alabiliyorum.Sinirlendiğimde dünyaları yıkabiliyorum...Bazen korkuyorum zarar vermekten.Diğer insanları kırmaktan.Fark edebiliyorum herkes bir savaşın içinde.Uzaklara bakıyorum hayallerle birlikte,kendimi bulmaya çalışıyorum.İnsanlar beni tanıdığın söylüyorlar ama ben kendimi tanımıyorum onlar nasıl tanıyabilir ki.Farklı hissediyorum herkesten.Sanki onlar normal ben farklıyım.Düşünüyorum onların sahte olduğuna inanmaya çaılışıyorum.Acı çekiyorum,bu duygular öldürüyor beni.Zaman nasıl geçiyor anlamıyorum.Hayatımı boşa harcıyorum dünyanın baskısı altında.Parkta oturup düşünmek yerine formüllleri ezberliyorum.Sahte dünyalara giriyorum.Gözlerimin içine bakabilen olmuyor.Korkuyor sanki insanlar.Beni bir kalıba sokuyorlar.Yanılıyor herkes ben sonsuza sahibim.Görünmez okyanuslar kurabiliyorum.İstediğim cenneti yaşayabiliyorum.Müzik,hayatımın bir parçası benim tamamım.Söylediğim herşey notalardan ibaret.Bir şarkı yazıyorum bitmeyecek.Hayatımı yazıyorum.Karanlıkta bile olabilirim bu dünyada olmaktansa.İnsanların saçmalıklarından uzakta olmam gerekti benim.Kendi farkındalıklarımla kaçmalıydım.Tanrının sesini duyabiliyorum sanki.Bana sesleniyor.Hayatın için sabret dercesine.....