Kendi Şiirlerine Telif Ücreti Ödeyen Adam

Canım sıkıldı pazar günü evde oturmaktan biraz, atlayayım arabaya şöyle biraz hava, bulursam da biraz cıva alayım dedim. Düşün bakalım nereye gidersin Ahmet; Beypazarı uzak, Kızılcahamam daha iki hafta önce gittin. Gir bir pastahaneye otur; sıkıyor. En iyisi ver elini Gölbaşı, arabada da kimse yok, bir başınayım, hafiften radyoda Sezen Aksu çalıyor. Bunun yanına orta şekerli bir şiir iyi gider dedim, başladım Attila İlhan'dan dizelere...

Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin...

Geç oradan Ümit Yaşar Oğuzcan'a, bir iki dizede ondan kaptır, o arada klasik müzik girmiş radyoya, artık ne çıkarsa bahtına, ezberinde hangi şiir varsa, bir ara adaşım Ahmet Telli'den kaptırdım. O arada hız da doksana çıkmış haberim yok. Dur dedim bir iki satırda kendi şiirlerimi okuyayım. Üçyüzelliye yakın şiir yazmışım, baştan sona bir iki tanesi ezberimde, başladım kendi şiirimi okumaya...

Bir hilale bakıp da yaktığım mektupların
Küllerini savurdum göklerin gül yüzüne
Ancak o zaman geçer gönül hıçkırıklarım
Belki varırırm burdan başka meçhul hüzüne


Tam ikinci kıtaya geçeceğim paldır küldür, anam!!radar, doksanla geçtik radardan.Bildiğiniz gibi şehiriçi sürat sınırı yetmiş kilometre, bir hafta sonra eve bir ceza makbuzu; ''hız limitini bilmem kaç no'lu karayolunda aştığınızdan dolayı'' yüzliranın üzerinde bir ceza...
Durup dururken kendi şiirlerime telif ücreti ödedim. Herhalde ilktir bu ilk, Guiness Rekorlar Kitabı'na girermiyim ki...