Keşke

Sen başkalarına ağlarken acıma ya da senin göremediğin içime akıttığım gözyaşlarıma ortak olabilir misin diyeceğim de? Dilim varmıyor.

Yaktığın, her gün bir odun atarak körüklediğin ateşte yanarken kendime sus, sus payları çıkartıyor! Keşkeleri sıralıyorum peş peşe.
Her bir keşke'nin önüne neleri söyleyip,yazmazdım ki?.

Keşke;
' Barış ' elçilerinin gözlerinden bir defa daha ' insanlığın katledilişine tanıklık etmeseydi Ülkem '.

Keşke;
O kara günde acının, gözyaşının, çaresizliğin, gölgesinde sokaklarda ki kan izlerine basarak kaçışan insanlar, ellerinden düşürmedikleri bayrakları olmasaydı?

Keşke;
Tüm dünyaya inat; Barış elçisi olarak sende gelmiş olsaydın

Keşke;
Ellerinde karanfiller bayraklar olan halkının en önünde sende olsaydın.

Keşke;
Bu kinin, bu nefretin, faturasını ödeyen insanlar; halkın olmasaydı.

Keşke;
Silahlar ateşlenip, bombalar patlatılmasaydı bu topraklarda.

Keşke;
9 yaşında ki O Küçük çocuk babasının elini tutarak gelmeseydi

Keşke;
Bir yanda parçalanmış cesetler, bir yanda yanık et kokusu olmasaydı.

Keşke;
Analar, Babalar ölenlerini morgdan almaya gelmeseydi.

Keşke;
Bir hiç uğruna ‘' ölmek ‘' öldürmek ‘' bu kadar basit, bu kadar kolay olmasaydı.

Keşke;
Hırslarının önüne geçen; tek adamlık paranoyası sende olmasaydı.

Keşke;
Bir insan için, evet evet yalnızca bir tek insanın hayatı için el ele olabilseydik.


Keşke;
Kara bir gün olarak hafızalarda,takvim yapraklarında yerini almasaydı.

Keşke;
Baş kentimde ölüm fermanları yazılmasaydı kapalı kapılar ardında.

Keşke;
İnsanlık katledilmesiydi.

Keşke
Keşke olmasaydı....