Kış Gelmeden Haydi Dağlara Çıkalım

Kimsecikler yoktu sokakta. Pencereler önüne dizilmiş karanfillerden başka. Bahçe kapılarının ardı güneş yorgunu kavun kokuyordu.
''Uyanmadınız mı, tanışmak istiyorum '' diye bağırmak geldi içimden, tuttum kendimi, sonuçta bilmediğim bir kasabadaydım. Sonra ev sahibem Halime ablaya yeni kiracılarının normal olup olmadığını sormalarından korktum. Başımı dikip güldüm ... Ah dağlar !
Ah yüzüme yapışan dağlar
Bulutsuzluktan zannettiler içimdeki pusu.
Mırıldandığım bir türkü ile coşturdum sessizliği. Nehir tozu gibi inceldi gökyüzü.
Ilık ama içimi parçalayan damlalar düşmeye başladı. Yolun kenarında unutulmuş zeytin ağacına sığındım.
Bekliyordum
Beklemek tutukluluktu
Beklemek sonsuzluktu



Bir andı hüzün.


Islanmış kedi yavrusu gibi başım önüme düştü.
Toprağın kokusunu
Kavruk bir ezginin neşesini duydum...


Başımı tekrar yukarılara diktim


Ey! diyecektim dağlara
Getireyim mi ıslak gözlerimi ?


diyemedim...