Kişisel Manifesto(m)

1. Her şeyden önce, bütün enerjisini “iyilik/ güzellik/ doğruluk” ölçeklerine göre harcayan bir “vicdan istasyonu” gibi çalışmanın derdindeyim.

2. Edebiyat emeklerine/ verimlerine hakkaniyetle, haktanırlıkla yaklaşırım. Çapımın yettiği oranda nesnel davranırım.

3. İster “edebiyat oligarşisi”nin kaptan köşkünde otursun, ister eşi-dostu olsun; herhangi bir vasat şairin, vasat yazarın vasat çalışmasını gördüğümde; mızrağın sivri ucunu oraya batırmaktan, başıma gökkubbeyi yıkacaklarını bilsem bile, geri durmam.

4. Kendi poetik-estetik felsefeme taban tabana zıt çalışmaları da, eleştiri hakkımı kullanmak koşuluyla, okumaktan/yorumlamaktan zevk duyarım.

5. Şairleri/ yazarları, dil, din/ mezhep, etnik köken, cinsiyet, siyâsal düşünce, felsefî inanç vd. alt-kimlik konumlarına göre değil; şairi şair, yazarı yazar eden niteliklerine, yâni ortaya koyduğu eserin edebî ölçütlerine bakarak değerlendiririm. Sözgelimi: seküler-demokrat şair Ahmed Arif’in de İslâmi cenahtan Sezai Karakoç’un da “büyük şair”liklerini, hiç sakınımsız, birlikte teslim ederim.

6. Toplumcu, ilerici, solcu, devrimci kisveli birçok edebiyat dergisinin ve sitesinin, gerçeklikte böyle çağcıl kavramları dibine değin sömürdüklerini, bu oluşumların temelde “kabîle asabiyeti”yle davrandıklarını (eleştiri-özeleştiri düzeneğine kesinlikle inanmadıklarını), yalnızca kendi kliklerinden/ tekkelerinden olanları ödüllendirdiklerini, farklı dünya görüşü/ sanat anlayışı olanları despotça dışladıklarını (onların emeklerini dergilerinde/sitelerinde yayımlamadıklarını) belgeleyerek ifşâ ederim.

7. Çoğu gündeş/ günoğlu edebiyat ortamının fetişçi-totemci tapınmalarını, teşhir ve tecrit etmeyi görev bilirim.

8. Star Sistemi’nin dergiler ve aslında tastamam birer “asosyallik mecrâsı” olan“sosyal medya” marifetleriyle serî hâlde ürettiği; sahte, yoz, şahsiyetsiz, paçoz, sığ, süflî, lümpen.. kısacası kiç (kitsch) sanat-edebiyat zihniyetleriyle enine-boyuna hesaplaşırım. Her boydan, her soydan kültürel, sanatsal,sosyo-psikolojik, ahlâki çürümüşlüğe/kokuşmuşluğa karşı, cepheden “çıplak hakikat”in safında konumlanırım.

9. Genç kavramını, bilinç-altımıza öteden beri yerleş(tiril)miş biyolojik/ takvim yaşı bağlamıyla değil, eserin donanımı/ yetkinliği bakımından irdelerim. Böylelikle, popülizmin ve ortalama zekâların bir çeşit can simidi görünümündeki “genç(lik) dalkavukluğu”nu da kınamış olurum.

10. Edebiyatta hiyerarşik hegemonyanın söylemsel düzlemdeki tipik yansımaları olan üstad, usta vd. yaftaları peşinen reddederim. Aynı hegemonyanın tezgâhladığı bütün yarış(tır)ma tuzaklarına (sanatsal gücünü kanıtlamış her eserin biricikliği ilkesinden hareketle) doğrudan karşı çıkarım.

11. Diyelim, yirmi bilmem ne kadar kitaplı, şu kadar ödüllü bir beşinci sınıf şairin/ yazarın kofluğunu/ boşunalığını vurgulayışımın yanı sıra; bunun tam aksine: adı-sanı hiç bilinmeyen hakikatli bir şairin/ yazarın verimlerini, kapasitem yettiğince dillendirmeye/duyurmaya çırpınırım.

12. Popülist (halk yalakası) ve elitist (seçkinci/ üsttenci) edebiyatın, "sözde edebiyat", başka bir söyleyişle "edebiyat-dışı" olduğunu düşünürüm.

13. Tekçi/ dayatmacı/ mutlak doğrucu, özcesi: "her şeyin en doğrusunu ben bilir, en iyisini ben eylerim"ci tavırlarla uzlaşmaz karşıtlık içindeyim.

14. Dünyanın yalnızca kendi teorisi/ pratiği çevresinde döndüğünü düşünen, benmerkezci (egosantrik) ve özsever (narsistik) yazar ve şairlerin yoğun-ahlâki yozlaşma yaşadıkları kanısındayım.

15. İster sağ, ister sol görünümlü olsun; "güdümlü/ bağımlı edebiyat"ın, her zamanda ve zeminde faşizan bir içerik taşımaya teşne olduğuna inanırım.

16. Batıcı/ batılı, dolayısıyla da liberal demokrasiyi de aşabilen; tüm varlıkları ve var-oluşları kuşatan, olumlu anlamda küresel, oradan da evrensel(liğ)e bitişen demokrasiyi savunurum.

17. Bilmem isâbetli midir, ama iyi şiirlerin/ iyi yazıların köklerinde; verili/ kurulu erklerle/ sistem(atik)lerle mutlaka ve derin bir "mesele"si olan şairlerin/ yazarların birikimlerinin yattığına ilişkin bir görüşüm var.

18. Son olarak da: Edebiyatın hatırını/ saygınlığını; bütün ideolojik-politik bağlanmaların, statülerin, kurumların, makamların, herkesin ve her şeyin hatırının/ saygınlığının önünde ve üstünde sayarım.