Kız Kulesi'inden Deniz'e

Vapur kalkıyor ve benim yüreğimin sesi motorun sesine karışıp, denize akıyor. Çevrilen her pervane de biraz daha iyi oluyorum. 'İyiyim' diyorum artık İçimden durmadan tekrarlıyorum her pervane sesinde, iyiyim... Ben iyiyim, herkese ve her şeye rağmen hala iyiyim. Seninle paylaştığım ama seninle olamadığım bir dünyaya rağmen iyiyim...Buradayım işte, tam maviliklerin ortasında, tam denizin ortasında, tam Kız kulemde.Masal gibi bir hayat yaşıyorum içimde...

Seninle olamadığım dünyada olmamın ne anlamı var. Anlamsız her şeylerden birisi de bu. Baştan sona anlamsız her şey. Seninle anlamlıyken, şimdi anlamsızlaşması birden bire her şeyin yine anlamsız ve doğaldı... Bu dünyanın da anlamı olmamalı diyorum içimden ve denize döküyorum...

Boğaz köprüsünün ışıklarına asıyorum sülietimi. Boğaz köprüsünün ışıkları rengarenk kırmızı oluyor. Hiç olmadığı kadar renkli oluyor deniz, köprüden üzerine düşen ışıklarla. Ben seni aydınlatmak için kendi ışığımdan oluyorum. Sen aydınlan diye kendimi yakıyorum....

Tüm renklerimi sana döküyorum. Arsızca, utanmazca, cesurca... En çok denizin katili oluyor renklerimiz. Çünkü o hep mavi, ara sıra koyu lacivert. Başka renklere boyamam imkansız ve ben sende böyle bu kadarken, Sana böyle bakarken başka renk akıtmam imkansız.En çok Mavi oluyorum, en çok deniz... tüm renklerim ölüyor yavaş yavaş... Ben denize gömülüyorum yavaş yavaş, kimse farkına varmadan..

Hayalimi Kız kulesine asıyorum,
Kız kulesinde bir kız oluyorum,
Kız kulesinde ki kızı öldürüyorum...

Daha önce olduğum gibi, daha önce öldüğüm gibi tüm Üsküdar şahit oluyor gerçeğe, hayalimdeki gerçeğe..

Vapur kıyıya yanaşırken; en çok gözlerim takılıyor motorun altında çırpınan köpüklere. Bembeyaz köpükler, bir zamanlar kurduğum hayaller kadar beyazlar, sonra vapur duruyor, köpükler yok oluyor.Aslında karşıdan beri hep peşimizden gelmişlerdi, durmadan, usanmadan ve sıkılmadan. Şimdi birden bire bırakmışlardı peşimizi, denizde boğulmuştu onlarda...

Başka renk olmak imkansız deniz'in içinde, denizdeysen eğer, rengin hep mavi ve eğer denize aitsen hep cesur olmalısın, her zaman boğulacak gibi hazır olmalısın yaşamaya...


(Yirmi Beş Mart İki Bin On İki - 20:30)