Komşuluk Ölüyor mu

İşyerinde iki arkadaşım konuşurken istemeyerek de olsa kulak misafiri oldum. Aralarındaki konuşma dikkatimi çekti, işimi bıraktım, onları dinlemeye başladım. Sizlere bu konuşmayı aktarmak istiyorum.
-Ahmet Bey ne kadar üzgünüm bilemezsin.
-Hayırdır ne oldu?
-Üst komşumun hasta olan annesi vefat etmiş, haberim olmadı.
-Hastayı ziyarete hiç gitmedin mi? Komşunun halini hatırını sorup derdini paylaşmadın mı?
-Hayır, gitmedim, dertleşmedim. Doğrusunu istersen aklıma bile gelmedi.
-Neden? Çünkü yeteri kadar tanımıyorum bugüne kadar yeterli iletişim kuramadım, kurmadım.
-Oysa bugün komşuna olan yarın sana.
-Biliyorum ama galiba çok katlı apartmanlarda oturmanın sonucu bu.
.....................................
Diye sürüp gidiyordu konuşma.
Düşünüyorum da şehirleşme bizi nereden nereye getirdi. Ben siftah yaptım karşı komşuma git diyen eski esnaf nerede. Gurbete giderken çoluk çocuğunu komşularına emanet eden sonra emanetini sağ salim teslim alan insanlara ne oldu? Güzel bir yemek yapıp, kokusu komşusuna gitti diye pişirdiğinin yarısını veren bizim atalarımız değil miydi? Ne oldu bize? Acaba sadece şehirleşme sonucunda mı bu hale geldik. Teknolojinin hiç katkısı yok mu? Bence var. Şöyle ki evimize geldiğimiz zaman ya televizyonun karşısına ya da bilgisayarın başına geçiyoruz. Zaman o kadar hızla ilerliyor ki; bir bakmışız gece yarısı olmuş, böyle olunca ne karşı ne de üst komşudan haberimiz oluyor. Oysa ailemizden sonra yardımlaşma ve dayanışma içerisinde bulunacağımız kişiler komşularımızdır. Bize düşen apartmanımızda oturan komşularımızı ziyaret edip tanımak ve kendimizi tanıtmak olmalıdır. Eğer komşularla olumlu yönde ilişkiler kuramıyorsak, hiç olmazsa olumsuz davranışlardan kaçınmalıyız (Yüksek sesle konuşmak, televizyon seyretmek v.s.). Onların hakkını kendi hakkımızmış gibi gözetmeliyiz.
Şimdi gelelim makalemizin başlığı olan 'komşuluk ölüyor mu?' sorusunun cevabına. Eğer biz kurallara ve yapmamız gereken insani ve ahlaki değerlere uyarsak komşuluk ölmez; bilakis olumlu yönde gelişir.