Korkuyorum

dalga vuruyor kayaya.. bir sevgilinin titrek öpüşleri gibi dokunuyor kayalara.. bense ne titremişim ne de öpebilmişim korkusuzca..yalnızlığı basmışım bağrıma dost bilmişim onu.. bir dost bir sevgili yapmışm kendime..

rüzgar titreştiriyor dalları.. ürpertiyor insanı.. bense ne ürpermişim ne de fısıldamışım dalların ki gibi.. sessizliği benimsemişim kendime.. en büyük çığlığım yapmışım onu.. bir haykırş bir yakarış yapmışım paslanan ses tellerime..

kar iniyor usulca gökten.. hayran bırakıyor kendine.. bense ne hayran kalmışım bir başkasına nede başkaları hayran kalmış bana.. çirkinliği seçmişim kendime.. yada kar taneleri gibi usulca bırakılmış avuçlarıma.. kendime dert bilmişim onu.. bir korku bir kaçış saklanış..

mezarı kazılıyor ilerde birinin.. dalga sinirleniyor.. rüzgar kızıyor.. karlar inatlaşıyor.. gök gürlüyor ve aydınlanıyor dünyaa.. korkuyorum.. çok korkuyorum..