Kucuk Kizin Okul Hikayesi

Sene 198_ lerdeydi.Kucuk kizin okul vakti gelmis,okullarin acilmasina az kalmisti.
Buyuk bir heyecanla bekler,ogretmelerini cok merak ederdi.
Onun hayalinde ogretmenler anne gibiydi,ya da annesi okulu sevmesi icin boyle bildirmisti,kimbilir.
Vakit sat tamam,15 eylul geldi ve nihayet kucuk kiz annesinin esliginde okula gitti.Ilk gun pek anlayamadi isin aslini,ikicikli kaldi.Acilistir,tanismaktir derken geciverdi o ilk gun.Daha ikinci gun kucuk kizin hayal kirikligi baslamisti.Okul,ogretmen hic te onun sandigi gibi cikmadi.Tabi bu siniftan her kez icin gecerli degildi.Kucuk kizin sucu bir Turk aile kizi olmasiydi.O yillar devlette yasaklar baslamis,isimler degismisti.Turkce konusmak kesinlikle yasakti.Okul oncesinde bunun etkisinde kalmiyan,annenin sefkatinde buyuyen kucuk kiz icin bu tam bir darbe oldu.Artik okula gitmek istemiyordu.Gunlerden bir gun yine ogretmen ona ismini sordu.Kucuk kiz ...........diye cevap verdi.Ancak ne oldugunu anliyana dek ogretmen yerinden firlayip kalkti.''Haddini bil Turkce yasaktir bu son uyarim''deyip kizi azarladi.Azap gibi gecen gunlerin icinde, kucuk kiz sabahta ogleye dek tek kelime atmeden susuyordu.Arkadaslari sayesinde ogretmenin bekledigi cevabi bulgarca soylemeye alisti.Alisti alismasina da gun gectikce daha hircinlasan bu ogretmen cok acimasizdi.Bu agresif tavirlarinin sade Turk cocuklarina yonelik oldugunu goren kucuk kiz daha cok uzulur,zaman zaman dayanamayip okuldan kacar,dedesinde gizlenirdi.Bu ilk yil boyle devam ederken,bir gun kucuk kiz okulda hastalandi.Buyuk acilar icinde kivranan,gozyaslarini tutamiyan kucuk kiz,ogretmenden kendisini eve salmasini rica etti.Tabi dil bilmedigi icin arkadaslarina soyledi onlarda ogretmene tercume ettikten sonra ogretmen tarafindan yine azarlandi.Ogretmenin sozleri bunlardi''Bulgarca anlatsin,neyi var oyle soylesin,anca o zaman salirim.Bulgaristanda Turk kalmadi,anlayin artik!Kesin ''yabanci''dil konusmayi''...diye baya sitem edip durdu.Dili varip Turkce konusmayin bile diyemiyordu zalimliginden,onun yerine yabanci dil demeye baslamisti.Zaman gecmiyordu,kucuk kizin acilari dinmiyor,ogretmen anlayis gostermiyordu.Bir omur gibi gecen bu ders sona ermisti,mudurun izniyle kucuk kiz okuldan nihayet ayrilmisti.Ayrilmisti ayrilmasina da artik acidan yuruyemez hale gelmis,eve emekliyerek gidiyordu.Kimse yardim etmedi yol boyunca.Zor bela vardigi evinde annesi bekliyordu,hemen ilgilendi,sanki iki tatli sozdu aciyi dindiren...Bu olay sonrasi kucuk kiz ogretmenlerden cok korkmaya,sevmemeye basladi...Tabi yillar icinde yasaklar biraz da isine yaradi,bu sebeple kusursuz ogrendigi bulgarcasiyla ilk okul sonrasindaki tum ogretmenler onu cok sevdi.Ama kucuk kiz zalim ogretmeni hic unutamadi...