Kültürüne Sahip Çıkan Bir Neslin Yetişmesi Adına

Dün gece hastanede yatan bir yakınıma geçmiş olsun ziyaretine gittim. Malum hasta ziyaretinin kısası makbuldür. Ben de öyle yaptım. Geçmiş olsun dileklerimi ilettim, Allahdan acil şifalar diledim hastane önünde birkaç dostumla ayaküstü sohbet ediyorduk.
Elinde bastonu, beli bükülmüş değneğine abana abana, yaşı yaklaşık 80 civarında bir teyze hastane kapısına yöneldi. Yanımdaki arkadaşlar biraz dağınık bir şekilde durmuş olacağız ki, yaşlı teyze aramızdan geçmek zorunda kaldı. Ona yok verdik edebi hal üzere. "Buyurun teyzeciğim geçiniz" diye. Yaşlı teyze aramızdan geçerken öyle bir şey söyledi ki, bize kaybolan değerlerimiz adına bir cümle ile adeta insanlık dersi verdi.
"Ah oğul kusura bakmayın aranızdan geçiyorum ama."
Yanımdaki arkadaşların içinde yaşça en büyükleri bendim. Onlara kaybolan bu güzel değerlerimizin hem hatırlanması, hem de öğretilmesi adına bir şeyler söylemem gerektiğini kendime borç bildim
ve ekledim:
"Hey gidi kaybolan güzelim değerlerimiz. Bilmem fak ettiniz mi teyzenin dediğini. "Oğlum aranızdan da geçiyorum ama".
- Eskiden kişilerin arasından geçmezlerdi.
- Büyüğün önünden geçmezlerdi.
- Alimin, hocanın, öğretmenin önünü kesmezler, onların geçmelerini saygı gereği beklerlerdi.
- Büyük gelinde ayağa kalkılırdı.
- Büyük konuşurken sözü bitinceye kadar kesilmez dinlenirdi.
- Koşulu (yük taşıyan) öküzün önünü kesmezlerdi.
- Arabanın önünü kesmezlerdi.
- Anne-babanın kararlarına saygı gösterilirdi.
- Büyük küçüğü, küçük büyüğü tanırdı.
Oysa şimdi o kadar bencilleştik ki sadece kendimizi düşünür olduk. Kimse kimseyi tanımaz hale geldi. Toplumun beti-bereketi kalktı velhasılı diyerek sözlerimi bitirdim.
Kısa bir süre süren sessizliğin ardından yanımdakiler çok doğru söylüyorsun. Maalesef bu değerlerimizi kaybettik diyerek bana katıldıklarını ifade ettiler.
Bu güzelim değerlerimizin yarınki kuşaklara aktarma noktasında sizlerle paylaşmak istedim.
Kültürüne sahip çıkan bir neslin yetişmesi adına.....
Saygılar.