Kurusoğan salatası
Bugün eski günlere doğru gittim ..İçim acıdı derinden...O günleri hem özledim
hem de nasıl günlerdi diye içimi acıtan yanlarını aklıma getirmemeye çalıştım...Hem acı hem tatlı anılarıyla film şeridi gibi geçti gözümün önünden yıllar evvel yaşadıklarım..Yazmakla bitmezdi elbet..Benim için önemli olan küçük bir anımı hatırladım ve paylaşmak istedim.
Akşam işten eve geldim...Eşim bize yardım olsun diye akşam yemeğinin yanında yemek için salata yapacakmış.
Domatesleri yıkadığını gördüm.Ocağın üzerindeki tencereye baktım.İçi nohutlu kereviz yemeği vardı..Çok güzel görünüyordu..Eşim
_''hadi bir de bulgur pilavı yap yanına ''dedi..
-?'Hemen dedim''...
Aklıma gündüz düşündüklerim geldi hemen..
Eşime dedim ki
-Salataya başka bir şey doğrama sadece kuru soğan olsun..
-Niye ? dedi
-Kuru soğan salatası yapalım ...dedim..
-Nasıl olacak?kendin yap o zaman...dedi..
Hemen işe koyuldum..Bir yandan bulgur pilavı yaptım.Bir yandan salatanın malzemelerini hazırladım.Soğanları ince,ince doğradım..İçine birazcık maydanoz doğradım...Kırmızı pul biber koydum..Limon,tuz ve zeytin yağını da ilave ettim.İyice karıştırdım..Öyle güzel oldu ki..Eşim acılı da olduğu için ayrıca çok sevdi..
Hem yedim hem gözlerimden yaşlar süzüldü...Kimseye çaktırmadım..Sandılar ki acı olduğu için gözlerimden yaş geliyor...Aslı öyle değildi işte...Soğan salatasının benim hayatımda ayrıca yeri vardı...O günlere ağladım...
Bu günde o günler aklıma gelmişti durup dururken..
Parasız yatılı okulu kazanmıştım..11 yaşında gittim gurbet ele..160 kişi idik pansiyonda..Herkes çıkmış gelmiş ayrı yerlerden..Kimse birbirini tanımıyor...Ailemizden ilk ayrıldığımız için hepimiz ağlaşıyorduk..Artık birbirimizin kardeşi,arkadaşı,annesi ve babası olmuştuk..Birden bire kısa zamanda kaynaştık.İlk çarşı iznine bulaşıkçı Azime teyze götürmüştü bizi.Bulgar göçmeniydi kendisi..Ağladığımızı gördüğü zaman bizi kucaklar Bulgaristan da kalan çocuklarını anlatırdı o zamanlar..Yıl 1974...O da bizimle beraber ağlar ve analık yapardı bize..
_''Bakın benim çocuklarımda benden çok uzakta..Siz sömestre tatilinde gidip ailenizi göreceksiniz ama benim ne zaman göreceğim bile belli değil diyordu..Onun o duygulu halini hiç unutamam..Kadın başıyla geçinmek için 160 kişinin bulaşığını yıkıyor koskoca pansiyonu temizliyor ve aşçıya da yardım ediyordu..Bir kadın daha vardı yardımcı olarak..Afife idi ismi..Çok hırçın bir kadında..Bir şey olsa hemen bağırır çağırırdı..Biz ise her gördüğümüzden ders çıkarmaya çalışan yavrucaklardık.Ne olduğunu anlayamayacak yaşımıza rağmen sanki hepimiz birbirimizden çok akıllıymış gibi birbirimize akıl verirdik.Hiç alınganlık yapmazdık..Sorumluluk almış ve yaşamak için nasıl baş ederiz düşünceleri vardı hepimizde..Babalarımızın bıraktığı parayı müsrifçe harcamak varken biz onu belli bir zaman yetirme çabasına girmiştik..Çok güzel anlaşıyorduk..Yardımlaşıyorduk..Parası olmayana para verirdik..Birbirimizin giysilerini giyerdik..Birimiz hasta olsa sabaha kadar başında beklerdik.Art niyet yoktu...Kimse zenginliğine güvenemiyordu..Kazanda ne pişiyorsa zengin fakir hep birlikte yiyorduk..
Hepimiz eşittik..Çok anlamlı ve güzel günlerdi benim için...
Bir gün yemekte taze fasulye ,bulgur pilavı ve salata vardı..Yemek yerken bulgur pilavında böcek bulduk...Olacak ya böcelenmiş o da bize rast geldi..Yemeği yemeden kalktık...İki arkadaş kimseye söylemeden yemeği çöpe döktük..Mutfakta iki tane kuru soğan vardı...Aşçıya çaktırmadan cebime koydum..Bir tane de ekmek aldık..Arkadaşımda limon vardı..Evden gelirken annem biraz zeytin koymuştu..Onun yağı duruyordu..
Kırmızı pul biberi çok sevdiğim için onu da gelirken getirmiştim..KURU SOĞAN SALATASI yaptık..O kadar çok acıkmışız ki hepsini yedik...Ne kadar acıydı..Hala gözlerimizden yaş aka,aka burnumuzu çeke,çeke yediğimiz o acı kuru soğan salatasının tadı damağımdadır.Bu gün soğanları o şekilde doğradım...Salata yaptım ve yedik...Ama o günkü gibi tat alamadım..Ağlayışım ondandı..Demek ki her şey yaşanılan anda tatlı oluyor..
Acı soğan salatası yemek,et yemiş kadar güzeldi benim için o zaman..35 Yıl önceye gittim ve geldim..Her ne kadar gelecek ,geçmişi silmeye çalışsa da silemiyor..Hatıralar baş köşede yerini mutlaka alıyor..
O GÜNLERİ GERİ GETİRMEK İÇİN NELERİ VERMEZDİM..NERDESİN KURU SOĞANIM NERDEEEE..
SOĞANI MI ARIYORDUM YOKSA ARKADAŞLARIMI MI..?
nostalji kokan harika bir yazıydı.İnsanın yaşamında öyle unutamadığı anıları her zaman vardır...duygu yüklüydü...selamlar...