Leyla ve Mecnun Yorumu (Güzelliğe Mektuplar Giriş/Dün Serisi)
Dün,
Her zaman hayatın anlarında sıkıntılar, yaşadık be güzellik,
Başkalarının yüzünden, hata yaptığımızı düşündük
Herşeyin sebebi, her şeyin bir sonucu nedeninden, bitirdik.
Nereye götüreceğini bilmek istedik...
Sıkıntılar dünde,
Bugünde...
Yarın da bizde,
Sen bilmiyorsun ya sözde , yani bende...
Burada başlıyorum işte,
Mecnun, bir kabile reisinin dualar ve adaklarla dünyaya gelmiş olan Kays adlı oğlu,
Leyla, Mecnun'un o devirdeki eğitim gördüğü yerde, başka bir kabile reisinin kızı, doğru mu?
Hikaye bu...
Bir yanında gerçekler olur mu?
Kays ile Leyla hikayesinde
Kays'ın kızlarından hoşlandığını Leyla'nın ailesi öğrendiğinde
Leyla'nın eğitimini engellerler ki en sonunda hikayeye göre söylendiğinde
Leyla evlenmiştir başka biriyle ailesinin zoru ile
Evlilikte Leyla, en nihayetinde eşi ölen,
Bence ki manevi anlam anlamını yitiren,
Çöllerde Mecnun, ki denen,
Fuzuli , yine bence, aslında çöl derken,
İçinin kuruluğundan, verimsizliğinden,
Suya hasretliğinden,
Bahseder işte bu kişiden...
Mecnun'un yanına gelir Leyla,
Mecnun Leyla'yı tanımaz, ama,
Tanımak , gerçek sansalar da
Anlamdaki tanımak değildir oysa
Tanımazlıktan gelir, yorumsa...
Leyla'nın mutluluğu herşeyden öncedir,
Ki zaten ailesinden Leyla'yı istemiştir ,
Mecnun , aklı havada çulsuz ve tipsiz birisidir
Kim kızını Mecnun'a verir?
Düşünelim Leyla'yı gerçekten,
Beğeniyor olsa idi gözünü karartıp gitmez mi idi, Mecnun'un peşinden?
Hem de dört bacaklı meşinden,
Mecnun , Leyla'nın gözünde yoksun çekicilikten,
En net sebebinden ...
Üzerine Mecnun Leyla'nın aşkı nedeninden,
Kendi içerisindeki çöllerden
Kendi aşkıyla kavrulup yitmeye başlar işte, özlemden....
Leyla'yı sırf O, mutlu olsun diye tanımaz,
Gün gelir adını bile anmaz .
Mecnun yada diğer adıyla Kays
Zaten diğer adlar var diye,
Bu hikaye, de,
İlk adlar yerine, değil mi bir başka gezegen mars?
Tavlada da bir oyun iki mars.
Ama bence olanlar , sadece kuzuya bir pars
Mecnun , ömrünün aşkı Leyla'sının mutluluğu için,
Bir diğer anlamda da geleceklerine perçin,
Mutlu edemem diye Leyla'yı tanımaz sizce niçin?
Tanımazlıktan gelir işte ...
Benim yorumum, üzerinde ....
Bir çok yazılı yerde, Leyla'sı öldüğünde
Ve bunu duyarak Mecnun mezarına geldiğinde,
Sevdiğinin ve Leyla'sının toprağına sarılarak ölür, dendiğinde
Gülerim ben de biraz içimden işte,
Hikayede bu sebeple,
İlahi birliktelik, cisimden çıkmaktan bahsetse de
Hem de birebir kelimelerle...
Sevgi bir ömürle...
Sınırlı olmamalı,
O zaman sevgi de değildir olursa kısıtlı
Belki biraz kasıtlı,
Kesin bitecektir zaten, olursa bir ömürle sınırlı ....
Açıkçası bu hikayede , Kays'a yakınım belki,
Sen de Leyla'ya ve alemlerin güzelliğine ki...
Ki o sanmam sadece Mecnun'a göreceki...
Sonunda, Mecnun ve Leyla ölüyor, yine belki
Ama her ölüm bir başlangıç ki?
İlahi birliktelikten herkes bahseder,
Bu hikayenin sonu yoktur, kim dikkat eder?
Herşeyin bir geçmişi var , kader,
Ben bile yazarken şiirler,
Yaparken bir öncekilere göndermeler,
Ki hepsinde de matematiksel problemler,
Çözmek için defalarca tekrar ve dikkat ister.
Peki benim temelim ne ?
Ya da artık kimse,
Bundan size ne?
Ama yine de...
Benim temelim tüm yazılarımda ve şiirlerimde...
Güzelliğin kendisidir, birazcık düşündüğünüzde,
Bitirmek gerek fazla girmeden içine
Son söz tabi ki Fuzuli'dedir
"İlimsiz şiir temelsiz duvar gibidir, temelsiz duvar da değersizdir"
Bugün yetersizdir.
