Limon Çekirdeği
İnsanlar doğduğu andan itibaren hayata etkiler bırakmaya başlar. Varoluşu ile ailesini mutlu etmekle başlar buna. Biraz daha büyüdüğünde ileride nasıl bir insan olabileceğinin ihtimallerine ipucu vermeye başlar. Büyüdüğünde ise insan üç kişiye ayrılır. Evet yanlış duymadınız aslında bir kişi olarak bahsettiğimiz biri aslında üç kişiden oluşur bana kalırsa. Birinci kişiliği herkese gösterilen, toplumuma uyum sağlamak zorunda olan kişilik. Bu kişilik bazen diğer iki kişiliğin etkisiyle hür olmak istese de bunu hiç bir zaman başaramaz. Denediğinde sonuçların ne denli acı olduğunu görür ve bundan sonrada cesaretini yitirir zaten. İkinci kişilik birinciye kıyasla bir nebze de olsa daha özgürdür. Bu kişiliğimiz sadece en yakınlarımızla paylaştığımız , birincisinde göstermediğimiz bazı duygularımızı, düşüncelerimizi gösterdiğimiz kişiliktir. Bazı sırlarımızı da barındırır içinde. Üçüncü ve en son kişiliğimiz bana kalırsa bizi biz yapan asıl kişiliğimizdir. Bu kişiliğimiz kimseyle paylaşmadığımız kafamızın içindeki düşüncelerden oluştuğu için en özgür olanıdır. Kimseye kendini kabul ettirmeye çalışmaz. Her şeyi yapmakta, her şeyi düşünmekte özgürdür çünkü oradaki dünya sadece kendine aittir. Şaşırtıcı olan ise benim bunları bir limon çekirdeğinde de fark etmemdir. Herkesin çocukluğunda ekşi bir hatıra olarak kalsa da ben limondan ve çekirdeğinden çok şey öğrendim. Bana kalırsa limonun çekirdeğinin dış kısmına kadar olan kısmı bizim birinci kişiliğimiz, çekirdeğin dış ve sert kısmı ikinci kişiliğimiz ve son olarak çekirdeğin iç kısmı bizim en son ve en değerli kişiliğimizdi. Beni böyle bir benzetmeye iten neydi diye sorarsanız çoğumuzun yaşadığı bir deneyim diyebilirim. Çocukluğumda ben de çoğu çocuk gibi bir limonun tadına bakmak istemiştim fakat ben yalnız limonu değil, onun çekirdeğini de tatmak istemiştim.Çekirdeğini ağzıma aldığımda çekirdeğin dış kısmı limondan biraz farklı olsa da beklediğim gibi sertti.Ama iç kısmı benim tüm beklentilerimi yıkmıştı aslında.Ekşi bir tat almayı beklerken ekşi ve acının karışımı bir tatla karşılaştım.Çekirdeği ağzımdan çıkarsam da tadının limonun aksine ağzımda kalması da yine bana çok şey öğretmişti.İnsanların çekirdeğinin içinde de limonda ki gibi dışından çok farklı şeyler bekliyor olabilir bizi.Ve bunları görebilirsek eğer o insanı daha yakından tanımak,bırakmamak isteyeceğimiz büyük bir ihtimaldir.Bunları görmem bana yine insanın çevresindeki bir çok şeyle benzediğini,ilişkilendirilebileceğini kanıtladı.Kim bilebilirdi ki bir limon çekirdeğinin bize bu kadar çok şey öğretebileceğini...
Güzel benzetme...Bir limon çekirdeğine başarılı bir gözlemdi.Tebrikler...
zamanımızda ise insanımızı; ki, de ve ve eklerine benzetebiliriz, ile ile de veyalık diyerek... işte böyle bir limon benimki de bugünlerde...insan bu gizemli tabut, ne hayvan ne bitki ne ruhsal varlık... karmankarışık efendim.. ekşi de aynı zamanda ve renk değiştiriyor devamlı mecburen.. hele y kuşağındansa daha bir belirginleşiyor renkler, tatları, acıları... fazla laf ettim affola.. saygılarımla, iyi geceler.
Tebrik ederim Gizem Hanım. Daha nice güzel yazılarınızı okumak dileğiyle. 🍀