Lütfen gözyaşlarım ! Tükenin artık !

"Nasıl olur? Nasıl yapar?..." diye başlar aldatışlar."İnanmıyorum, değer mi onun için?Hayatta hiçbir şey ağlamaya değmez.Hadi iç bakayım şu çayı.."diye övüttüklerimiz."Aaa..Gir be çay , gir mideme..Sinir şey.Oof seni yutkunamıyorum.Aklıma o geldi.Of nasıl yapar?...Off..Ağlayacak mıyım?Geliyo...işte geliyo... ve.."diye ağladıklarımız.Aslında hepsi yutkunamadığımız bir yudum çay yüzündendir...

Ne yapsam ağlıyorum..Ne..Ne yapsam...Okusam ağlıyorum.Düşünsem ağlıyorum.Yazsam ağlıyorum.Çay içsem bile ağlıyorum! Bunların sebebi nedir?Ne..Ne...Ve şimdi sebebini bulamadığıma mı ağlayayım,bilemiyorum.

Evet...Ağlıyorum.Ağlıyorum basbayaaa.Keşke biri olsaydı beni teselli etseydi..Yalnızım...

Keşke ağlamasaydım..

Dur bi dakika! Tüm bu ağlayışlarımın sebebi gözyaşlarım!Onlar olmasaydı ağllamayacaktım.Eveett...Buldum iştee..Nefret ediyorum onlardann..Lütfen gözyaşlarım..!Tükenin artık..!


(Ve şimdi gözyaşlarının tükenemediğine ağlar, sulugözlü kızımız susuzgöz olmak istediği ve olamadığı için ağlar.Ey Gözyaşları tükenin artık:) )