Mahalle Bekçileri

Eski bekçiler geldi geçenlerde aklıma.. Bizim çocukluğumuzun 'Bekçi Dayı' ları..

Yanlış bir ifade de değilmiş doğrusu. Çünkü o bekçiler, senelerce aynı mahallede görev yaptıkları için neredeyse mahalle muhtarları kadar mahalle sakinleri hakkında bilgi sahibi idiler.

Eskiden televizyon da olmadığı için, akraba-dost gezmelerine sık gidilirdi. Şimdiki gibi her yerde sokak lambaları da yoktu. Babamızın elini sıkı sıkı kavrayıp karanlık sokaklarda yürürken, bir düdük sesi karanlığı yırtardı. Amma bu bizi rahatsız etmez, bilakis huzur verirdi. Çünkü bu ses emniyetin, mal ve can güvenliğinin sesiydi.

Bu mahalle bekçileri mahalle sakinlerini gayet yakından tanır, kim alkol alıp olay çıkarabilir, kimden zarar gelir, kim güvenilir kimsedir; hepsini bilirlerdi. Tabii bu aynı mahallede uzun süre görev yapmalarından kaynaklanıyordu.

Neden kaldırıldı bilmem?

Halbuki, emniyet teşkilatlarının birçok yükünü de bu bekçiler çekerdi. Evrak götür-getir, tebligat yap, araç kullan vb..

Elbette şimdi de emniyetin gezici araçlı ekipleri var. Bunlar da asayişin sağlanması için sabaha kadar görevdeler. Ancak, eğer bekçiler olsaydı, polislerin işi biraz daha hafifleyecekti sanırım. Hele şimdi telsiz sistemi de olduğuna göre.. Bekçilerin tek başına halledemeyeceği bir olay anında telsizle yardım isteyebilirlerdi yani..

Neyse.. Şu anda böyle bir sistem olmadığına göre, hafızalarımızda nostalji olarak kalacak demektir 'Bekçi Dayı' larımız..

23 Şubat 2012 1-2 dakika 15 denemesi var.
Beğenenler (4)
Yorumlar (1)
  • 12 yıl önce

    Ne güzeldi o yetmişli, bekçili yılar. Hatta rahmetli Kemal Sunal ''Bekçiler Kralı''diye de bir filim çevirmişti. Kahverengi olurdu onların elbiseleri polislerden farklı olarak. Mahalleli ile sıkı fıkı dost olurlardı. O düdük sesi güven verirdi insana. Kutlarım Esat bey güzel nostaljik bir yazı olmuş...👍