Mandalina

Yaşımız ilerledikçe hayattan daha az zevk alacağımıza inanır bazılarımız.
Ben buna inanıyor muydum?
Ya da buna inanmalı mıydım?
Bence hayatın herkese sunmadığı,sunduklarını da yaşamları boyunca şanslı kıldığı olayları göz ardı edersem buna inanmış olurdum.
Peki ya buna inanmak nankörlük olmaz mıydı?
Hiçbir zaman fazla insanın barınmadığı küçük dünyamda,mandalinaların şahıslardan daha kıymetli olduğu zamanlar da vardır.
Yanlış anlaşılmasın mandalinaları küçük görmüyorum ben. Sobanın üzerine koyduğumuzda o hoş kokuyu evimize yayan mandalinaları kesinlikle küçük görmüyorum.
Mandalinalar güzeldir...
En sevdiğiniz insanlar hayatınıza girdiği için defalarca şükredersiniz. Bazen de hayatınıza girmeyenler için şükredersiniz. Kısakürek der ya ' kader beyaz kağıda sütle yazılmış yazı;elindeyse beyazdan, gel de sıyır beyazı!' kimi zaman sıyırmak için uğraşırsın beyazı kimi zaman asla silmemek için...
Sahi düşündüm de hayat belkide yaşımız büyüdükçe oluşan ikilemler silsilesidir?
Bilmiyorum.
Belkide mandalina ve portakal arasında kararsız kalsaydım kesinlikle böyledir diyebilirdim. Ama benim mandalinayı seçmemde bana yön veren bir etken var. Eğer sen de sana yön veren etkenin hayatın herkese sunmadığı bir şey olarak görüyorsan onu bırakma ve sütle yazılmış kaderine sımsıkı sarıl.
Mandalinalar güzeldir. mandalinayı seç mesela.
Bana öyle geliyor ki değer ve kıymet kavramlarının azaldığı bu devirlerde , seni mutlu edecek ve hayatına anlam katacak kişiler sana sunulduysa sadece bunun için de olsa mutlu olmayı ihmal etme. Bazı şeylerin değerini kaybettikten sonra anlarız. Ama dikkat et değerini sonradan anladıkların hayatındaki kıymetlilerin olmasın. Unutma ki kıymet;bilinmek ister.