Mekânın cennet olsun anacığım.

Dün sabah bayram namazından geldiğimde sofra hazırlanmıştı ve ailem beni bekliyordu.
Bayramlaştık,kahvaltıya oturduk.Kızım "baba" dedi ," Ayşe babaannem bekliyordur değil mi?"Evet dedim kızım kahvaltımızı yapalım gideceğiz beraber.Daha hızlı atıştırmaya başladı lokmalarını.Hafiften yağmur çiselemeye başlamıştı,her ihtimale karşı şemsiyelerimizi aldık.Sabırsızlanmıştı iyice "Hadi gidelim baba" "Dur kızım annen daha işlerini bitirmemiş"
"Siz gidin dedi hanım, daha benim işim çok,yarın beraber yine gideriz."Biz arabaya binerken hava biraz daha kararmış bulutlar kümelenmeye başlamıştı.Mezarlığın kapısından çiçek aldık."Baba çiçekler yeter mi?" Yeter yavrum senden güzel çiçek mi var?"
Gülümsedi, arabayı park ettik ve yürümeye başladık." Babaannem görür değil mi geldiğimi?"Görür tabi kızım görmez mi?"Anneciğimin başucundaydık artık ve kızım o minik elleri ile dua ediyordu.Fatiha okuyordu mırıldanmalarından belliydi.Duamı bitirmiş mezarın üzerindeki dal parçalarını düzeltiyordum,o halâ birşeyler mırıldanıyordu.Yaklaşık beş dakika sonra kızımda bitirdi duasını.Yola koyulduk yeniden."Epey uzun sürdü kızım dua"
"Hı hı babacığım dua sonrası konuştuk biz babaannemle biliyor musun?, ondan uzun sürdü."
Arabaya yaklaşıyorduk ve tam zamanında yağmur yağmaya başladı,şemsiyemi kapattım ,evet belki zayıflık belirtisi değildi ama kızım yanaklarımdan süzülen gözyaşlarımı yağmur damlaları sanmalıydı.Bir an gözgöze geldik, gülümsüyordu.."Baba yarın yine gelelim olur mu?"
"tamam kızım sen ne zaman istersen".....
Mekânın Cennet olsun anne
Bak torunun seni hiç görmedi ama nasıl da özlemiş.