Mene 352 kırmızı taksiiii

o günde her gün gibi benim için sıradan bir gündü.Her zamanki güzergahımdan gidiyordum.Taki o ana kadar daha önce hiç görmediğim bir yaşlı kadın köşedeki ağazın dibinde oturduğunu farkedene kadar.
Yaşlı kadın salaş, harabe bir kılıkta dökülmüş dişleri,yıknamamış saçlarıyla tam yanında geçerken elimden tuttu.İrkildim ve hiç bekelemediğim bu davranışa nasıl tepki vereceğimi bilemeden , bir iç güdü olarak elimiçektim ve hayretlet kadına döndüm.
-ne yapıyorsun teyze, neden tuttun beni?
kadın kırmızı kan damarları belirgin kirli beyazı belli olan kara kocaman gözleriyle
-"MENE 352 kırmızı taksiiii " dedi sanki yılan fısıldamasını andıran tıslamayla.
Kafayı yemiş bu kocakarı die düşündüm ve
-"Ne diyosun teyze,kafayımı sıyırdın?"
diyerek elimi kurtardım o nasır tutmuş kirli ellerden.
Koşar adım ordan uzaklaşırken kadın arkamdan hala aynışeyi fısıldamaya devam ediyordu bana bakarak
-"MENE 352 kırmızı taksiiii "

yaşadığım bu olay gerçek mi yoksa bir rüyamı,ayırdımına varamadan yürümeye devam ederken hızlı adımlarla hemen marketin önünde sola kıvrılınca köşedeki manavın önündeki öp tenekesinin yanında ne göreyim?Aynı kadın orda durmuyor mu?

Ben zaten koşar adım giderken bu yaşlı ve sakat kadın naıslolurda bu kadar hızlı olabilir ve benden önce buraya gelebilirdiÇünki henüz ondan ayrılmam 3-5 saniye bile olmamıştı.Belkide bir hayaldir diye kendimi avutmaya çalışırken kadın ayağa kalktı ve bana doğru ellerini uzattı.Ben heyecanla çiviyle çakılmışgibi olduğum yerde kalakalmıştım.Kadın gene o yılan tıslamasını andıran fısıltıyla aynı şeyi söylüyordu banaç
-"MENE 352 kırmızı taksiiii "
Kızgınlık ve birazda korkuyla haykırdım.
-aman tanrım manyak mısın kadın? Nerden çıktın karşıma sabah sabah" diyerek hızlandım ve hemen yola atladım.Amacım hemen karşıya geçip bir an önce yolun karşısındaki işyerime varabilmekti.Tam yolun ortasına gelmiştim ki birden bir gürültü ve arkamdan çarpan bir arabanın gürltüsüyle ne olduğumu anlamadan havalandım ve kafamı yere asfalta çarptım.O an hayatım bir film şeridi gibi gözümün önünden geçiyordu.Kafam yana düşmüş alnımdan süzülen kanlar gözümün yanında aşağıya akıyordu.Bilincimi kaybetmeden hemen önce yolun kenarında dikilmiş bana bakan yaşlı kadının silüetini gördüm.Kadın başını sağa sola sallıyor ve beni suçlar gibi bakıyordu.Sanki ben sana demiştim gibisine.
O sırada bir hafiflik hissetim ve havalandığımı anladım.Oda ne.Toplanan kalabalık arasında insanalr merakla trafik kazasına bakmak için gelmişlerdi.Trafik polisleri insanları düzene sokmaya çalışıyor ve rapor tutmaya çalışıyorlardı.yerde yatan kişinin durumu çok kötüye benziyordu.Bende sanki yukardan bir yerden onlara bakıyordum.Biraz daha dikkatli bakınca yerde yatan kişinin bana ne kadar benzediğini farkettim.Olamaz dı elbise, yüzü, gözü herşeyiyle bana benziyordu.
Yerde yatan kişi bendim.Ve çok kötü yaralanmıştı.Gelen ambulansa kanlı bedenimi koyarlarken polisin biri şöyle diyordu.
-"Yazık çokta gençmiş.Alkollü sürücü hızla gelip ona çarpmış.Henüz çarpma anında hayatını kaybetmiş.
Olayı gören sadece yaşlı bir kadın varmış ama kazadan sonra yok olmuş.Bulamamışlar."
-"Hayır ben ölmedim.Yaşıyorum" diye haykırdım ama kimse beni duymuyordu.O sırada gökten bir ışık hüzmesi belirdi ve beni içine doğruçekmeye başladı.Galiba ölmüştüm ve göğe çekiliyordum.Işık hüzmesine doğru giderken son bir kez dünyaya baktım.Hayal meyal görünen görüntülerde hatırlaadığım son şey şuydu.
Bana çarpan kırmızı bir taksiydi ve plakasında şu yazıyordu.
MENE 352 ..