Minik Köpek Yavrusu

Bu sabah, servise binmek üzere durağıma gitmeden önce, köşedeki büfeden gazetemi aldım.Yanındaki pastaneden de, her zamanki gibi simit aldım ve aşağıya doğru yürümeye başladım.Bir yandan gazetemi okuyor, bir yandan da kimseye çarpmamak için tek gözle önüme bakmaya çalışıyordum.Birden arkamdan bir ses geldi belli belirsizce ben dönüp bakana kadar bir şey bacaklarımın arasına sürtündü durdum.
Birde ne göreyim minik bir yavru köpek paçama yapışmış, öyle de tatlı inanın anlatamam. "Hınzır derdin ne ? " Başladı kotun paçasını kemirmeye " len bırak işe geç kalıyorum" Oho kime söylüyorum, takmış kafayı ya bırakmaya niyetli değil belli.
"Açsın değil mi ? köftehor " Anlamış gibi bakıyor bana , elbette aç ve sanırım sahipsiz. Biraz başını okşuyorum yüzü türlü türlü hallere giriyor.
Daha afyonum patlamamış acaba rüyamı görüyorum?. Elimdeki simit artık onun, inanın simit bile yanında büyük duruyor, kemirmeye başlıyor zor zahmet simidi.Tüm simit'i küçük küçük parçalara bölüyor ve servisi kaçırmamak için yürümeye koyulmak istiyorum,ne mümkün geliyor yine " ya gelmesene "
Tüm bunlar olurken karşıdaki durakta dolmuş bekleyen insanların benim
bu halime tebessüm ettiklerini görüyorum. "Ama artık gitmeliyim ufaklık"
Parçalanmış simitleri alıp uzak bir köşeye taşıyorum ve minik yavruyu orada bırakıp durağıma yürüyorum.
Yaşamayı çok seviyorum ve paylaşmanın verdiği o haz tarifsiz hele ihtiyacı olan biriyle paylaşmak."
Yarın sabah iki simit alacağım minik köpek,yine gel olur mu ? "

İstanbul/07