Mu Cadısı

Kalbimin giriş kapısında bekleyen kuşla camdan iniyoruz duvarlara.

İçerisi fil süresinin askerleriyle örülmüş. Gözümden kaçmış bir kar yağışını kovalıyoruz Kör Şerife kirpiklerimi asılıyor.

Kalbim patlayıp serçe parmağımda nefes almaya çalışıyor. Kör Şerife sırtımın arkasında koşuyor. Elleri ve ayakları gözleridir.

İntiharlarım geldikçe içimden yüzlerce tabut çıkarıyor; Üzerlerindeki elbiseleri söküp dikişliyor Kör Şerife’nin dişlerinin alengirli ısırması. Uzaktan Babilli bir çocuk uçarak gelip sağ kırmızı tapınak ayakkabımın içine atlayıp canına okuyor. Okudukça patlayan kalbimin parçaları avuçlarında büyüyor büyüyor Kör Şerife’nin gözleri doğuyor.

June 22, 2024