mutluluk
Eğer mutluluğu tanımıyorsan o da sana merhaba demez;
Hayatın yollarında bin kez karşılaşsan bile ne sen onu tanırsın ne de o sana selam verir.
mutluluğu tanıyacaksın.Kimbilir,belki evin bahçesinde büyüyen çam ağacıdır mutluluk;Belkide sokağın köşesinde boy atan akasyadır.bahçede çam yoksa sokakta akasya salınmıyorsa,o zaman da pencereden görünen avuç içi kadar denizdir.Pencereden deniz görünmüyorsa,sokağa bak.Sokakta oynayan bir çocuk yokmu?Varsa,adı mutluluktur.Ya yoksa? O zaman belki de bir kedidir soğuk kış gününde camdan bakan.
Mutluluk denince o kadar fazla söze ihtiyaç var ki...lakin bu dedikleriniz tek başına ne mutluluk ne de hüzündür...Önemli olan, bunlara bakarken kullandığımız bakış açısıdır. Eğer bu yoksa, ne kedide ne de gülen bir çocukta bir şey bulamayız. Hatta canımızı sıkarlar da bazen...mutluluk bence,hüzünlü olmaya bile bazen ihtiyaç duymaktır. Acıdan korkmamak,kaçmamak, mutluluk sofrasında sıkışıp kalmamaktır.. her acıyı gerekiyorsa yudumlamaktır... Kolay gelsin...