Nasılsa yoksun

Sonbahar sen gel yaramı sar hüznünle, ellerim sararan yapraklar gibi savrulmayı bekliyor intihar düşkünü bir rüzgara kapılıp. Adım epiydir paslandı yarin dudağında, görüşmek yasak rüyalarda, sevişmek ne kadar isterdim gözlerinin kıyısında br aşkam üstü.

Kendi şarkılarım hala söylenmek için çağırıyor martı seslerine tutunup. İbadette kusur olmaz aşka. Alın yazıma çizdiğin hasret bitmedi mi hala?. Seninle olan herşey en güzeliydi anıların, beklemek asi bir bakışla yollarını, tam seni düşünürken kıyamet kopartır yokluğun.

Bütün aşklar güzeldir. Tenin esaretinde değilse. Her söz yetebilecek kadar hüzün taşır kendinde. Özenti değildir sarılmalar. Sigaraya rağmen sana da bağlanabilmektir hayat. Dilsizdir şarabın isyanı, ama gün batımına doğru içinde ihtilal olur onu düşünmede geçen uykularda.

Bir tanem beni özlediğini sanmıyorum, gündelik hayattan bana sıra ancak bir kaç kaçamak dışında gelmiyordur. Olsun bu ayrılık boynumuzun borcu olsun saçının akını öpebileceksem. Dünya daha bir güzel seninle.

Bekliyorum kışı geçer mi bilmem bu hazan sağnağında. Yıldızlar kayarken artık dilek tutmuyorum. Nasılsa yoksun. Çayım demli olmuş, sofram bereketliymiş, kedim anne olmuş bunun ne önemi var.Alnında beklemedikten sonra güzel günleri. Hani Tanrım da bilmiyor değil kaderimizi. Vakit geç oldu biliyorsun seni çok seviyorum ama nasılsa duymayacaksın beni. Bir şiir bırakıyorum ayrıldığımız limana. Alır mısın belki bir çocuk babasına söyler bulduğunu o da karısına hani ben gibi.

Geceye gökyüzü mavisi astım,
Sen hiç uykusuz kalmadığın için,
Beni anlamayacaksın