Ne olur hep çocuk kalın.
Allah bağışlarsa biri kız,diğeri erkek iki çocuğum var.Bir yandan çabuk büyümesini istiyorum,diğer yandan büyümeyip hep çocuk kalmalarını.Çocukluk saflıktır,temizliktir,güzelliktir,sevgidir.Çocuklar hep günahsız doğar,kötülüğü bilmez hata yapmaz,can yakmaz,yalan söylemez,yanlışı bilmez,insan ve tüm canlıların hayatına son vermez,maddiyata önem vermezler.Onlar için her şey mübah değildir.Günahı işleyip sonra Allaha yalvarıp nasıl olsa af olur düşüncesiyle hareket etmezler.Bence çocuklar beyaz renge benzerler,saf ve temizdirler.Gazeteleri açtığımız zaman yada televizyon kanallarında gezinirsek,haberlerde kötülük yapan,can yakan,trafik kurallarına uymayıp kazalara neden olan,kötü amaçları için ormanları yakan,kürkleri için hayvanları canlı canlı öldüren yine hep büyüklerdir.Çocuklar değildir.Halbuki büyümeyip çocuk kalsalardı belki bu kötü meziyetleri edinmeyeceklerdi.Bu da doğa kanunu doğar,büyür ve ölürüz hep çocuk kalmak malesef olamaz.Demekki bu kötü alışkanlıklar çocuklukta Allah tarafından insanlara verilmeyip,sonradan kazanılmış dürtülerdir.İçindeki canavara yenik düşmesidir,fantazilerin,hırsın,kıskançlıkların,sonucunda ortaya çıkan başkalaşımdır.Doğruluktan sapma yanlışa doğru bir eğilimdir.
Çocuklarımız neden böyle bir değişime uğramaktadır.Hata nerdedir? Yetiştirilmedeki eksiklikler,eğitim yanlışları,kötü arkadaşlıklar,görsel ve yazılı basın gibi sıralıyabiliriz.Nedense biz disiplin içinde iyi bir çocuk yetiştirsek bile dışardan yani çevreden kötü huylar edinebilmektedirler.Ben bizim çocuklardan görmekteyim,erkek çocukları daha haylaz daha oyun bağımlısı olmaktadırlar,çocu zaman evde konuşulmayan,argo tabirle kelimeleri arkadaşlarından öğrenmektedirler.
Karekterli,dengeli,dürüst,akıllı,hatırlı,iyi bir nesil yetiştirmek için hepimize görev düşmektedir.Bilmekteyiz ki çocuklarımıza önce örnek biziz,kötü örnek olmayalım.Hayatımızda maddiyat ön planda olmamalıdır,olsada bunu çocuklarımız hissetmemelidirler.Aile kavramını,hoşgörüyü,sevgi ve saygıyı düstür edinelim,iyiyi,güzeli öğretelim.Dinimizin güzelliğini,inançlarımızı,dürüstlüğü ilk önce biz yaşayalım,onlara gösterelim.Sabırla bıkmadan anlatalım.
Çocuklar bizim aynamızdır,birer örneğimizdir.Ne olur büyümeyin,hep çocuk kalın,kötülüğü öğrenmeyin.Gökyüzü gibi beyaz kalın,saf ve temiz olun,gonca güller gibi hep açın,hiç solmayın,ne olur hep gülün,hiç ağlamayın.Size hiç üzülmek yakışmıyor.Size hiç kötülük yakışmıyor.Biliyorum hata hep bizde,biz sizi bu hale getirdik,size temiz bir dünya bırakamadık.Maddiyat ön planda,doyumsuz bir yaşam kurduk.Siz bize bakmayın,büyüyüpte ne yapacaksınız,elinizde olmadan beyaz siyaha dönecek,yaşamın kötü çarklarına kendini kaptırıp,istemeden kirleneceksiniz.
Çocuklar ne olur ama ne olur hiç büyümeyin,büyüyünce hayatı bir çocuk gözüyle görüp sevmeyeceksiniz,hep çocuk kalın.Çocukluk size çok yakışıyor.Büyümeyin hep böyle kalın.
Sizi böyle daha çok seviyoruz.Seveceğizde.Güzel bir gelecek sizin olsun.
Hep Çocuk Kalın Bırakın Büyümeyi
Çocuklar,
Acele etmeyin büyümek için,
İçmeyin sütünüzü,
Yemeyin bol vitaminli yemeğinizi,
Erken yatıp almayın uykunuzu,
Nasıl olsa bir gün büyüyeceksiniz,
Dünyanın çirkin yüzünü,
Daha iyi göreceksiniz.
Şimdi ne güzel birlikte oynuyorsunuz,
O zaman birbirinizi sevmeyeceksiniz,
Kardeşlik,dostluk bir yana,
Düşmanlığı öğreneceksiniz,
Çocuklara her şey mübah derler,
Onlar temiz ve masumdurlar.
Onlarda dil,din,ırk ayrımı yoktur,
Bir parça toprak için,
Bir lokma ekmek için,
Yemezler birbirini,
Oynayın güzel oyunlarınızı,
Bırakın büyümeyi yarına kalsın,
Bırakın enflasyonu tavan yapsın,
Ekonomiyle,siyasetle uğraşmayın,
Çok çok okuyupta adam olmayın,
Siz hep çocuk kalın,
Sonradan pişman olmak faydasız,
O zaman geri dönülmüyor,
Bak gidenler geri gelmiyor,
Acele etmeyin,hep çocuk kalın,
Çocukca temiz ve masun kalın,
Bırakın büyümeyi,
Hep çocuk kalın.
Necdet Elönü
