Ne Zaman Sen Dese Kalbim Çözülüyor Gözlerim

'' GÖNDERİLMEYEN MEKTUPLAR ''



Ne zaman sen dese kalbim, çözülüyor gözlerim...


Hiçliği soyunup ruhumdan gözlerinde sabahlıyor ve sensiz geçen bir ömrün mektubuyla uyanıyorum..



Tutup güneşin ellerinden ömürsüz aşkımı bulutlara çiziyorum... Ölgün yağmur taneleri kirpik uçlarımdan süzülüp karışırken toprağa mecalsiz kalıyor adımlarım...



Rüzgarın önünde uçuşan yapraklar kadar solgun, bitkin, uçurum boşluğu sensiz günlerim... bu kez ihanet etmiyor zaman geçip giden yıllara.



Ne zaman sevgi sözcükleri çıkacak olsa dilimden beynimde bir fırtına, adına sen dediğim bir asi rüzgar savuruyor beni, hayalini mesken ettiğim yollara.
Ve ne zaman sen dese kalbim, yokluğuna ağlayan gözlerim sürgüsünü çekiyor senden gayri tüm dünyaya...



Tüm yapıp ettiklerim, tüm kazanımlarım bir ağacın dalından düşüyor yaprak misali aşkın mezarına... Ellerimin arasından kayıp gitmesine müsade edemeden yok oluyor.. Ahh benim beyaz düşlerimin kadını, saklı hayallerimin yemini kim bilir vuslatın tarihini kim bilebilir...



Bütün çiçeklerden yaptığım tütsülere bir kibrit çakıyorum yorgun ayaz bir günde. Kim demiş aşk eylülde güzel diye... Şubatta başlayan aşk dünyaya eş değer.



Hüzünle başlayan sevda sözcüklerimi sevgimle ısıtıp kaldırıyorum gönderilmeyen mektuplar köşesine... Sevdası burnumda tüten yarin yüreğine selam olsun.


20.11.2014