Neredesin sevgilim ?

Yeter artık neden hala yoksun,daha ne kadar bekliyeceğim seni ne kadar sürecek bu yalnızlık nöbetleri gelmiyecek misin yoksa ? kendimi mi kandırıyorum aslında yoksun değil mi ?
Elbet karşıma çıkar beni bulur beni sever sarar dediğim meleğim..Kendimi avutmak için uydurduğum bir yalandı belki de gelmiyeceksin asla boşuna bu serzenişler yakarışlar..
Her yeni gün kelebek misali umutlar,lütfen duyuyorsan sesimi daha fazla bekletme beni gücüm kalmadı daha fazla dayanmaya,alışamadım bu karanlığa gel artık gel doğ içime
Kal yanımda okşa beni sesinle ısınsın içim,görsem gözlerini genişlese ufkum,tutsam ellerinden unutsam yalnızlığı korkmasam artık.

Gelsen hiç gitmesen bırakmasan diğerleri gibi bulsan artık beni unutmasam kokunu işlese tenime iliklerime nefesim olsan içimde benim olsan ben senin olsam.
Hayalinle bile mutlulugun kokusunu alabiliyorum,seni düşünmek bile ne hoş,belki bir gün belki bugun belki şimdi geliceksin açıcaksın kapıyı o güzel sesinle ben geldim
diyeceksin,biraz geciktim ama geldim diyeceksin.

İşte o zaman bir kere bile sitem etmiyeceğim yaşadığım her şey için çünkü sonunda sen varsın sonsuzluk var aşkınla yanmak var.Acıdan geçmeden yaşamış olmak istemezdim seni
Yokluğunu bilmeden sesinden uzak kalmadan anlıyamazdım belki de değerini,belki her şey senin içindi..

Bekliyeceğim seni merak etme her nerdeysen bekliyeceğim,elbet geliceksin biliyorum artık çıkıcaksın karşıma inanıyorum göz kapaklarımda çizili resmin uykumda geliceksin yanıma
Görüceksin aşkımı işte o zaman görüceksin nasıl sevdiğimi hayalini nasıl beklediğimi..

Daha fazla bekletme beni üşüyorum sensizlik zor meleğim..