Nöbet

Bir yorgunluk benimkisi.Keskin bir acı gibi,dargın bir film gibi baştan başlarken herdefasında yıpranıyorum.Akşam üstleri demli çaya anlatıyorum seni,bir yerde yanan orman gibi içim cız ediyor.Deniz kabarıyor,serden geçiyorum.Suskun bir tövbekar gibi sevdaya imreniyorum.Kitaplarda adın geçiyor,aklıma geliyor bitti deyişlerin,bahanelerin.Bi soluksuz yaşıyorum o satırlarda,vazgeçiyorum.

Alacağı olan bir kalp tekkesi bedenim,yalnızlığından... Artık çok takmıyorum,çok içmiyorum,mühürlerini söküyorum bedenimden,her gün özgürlüğüne düşkün göçmen kuşları kendime yer ediniyorum,senden belki bir haber gelir diye..Uzun soluklu yürüyüşlerin sonunda takatimde kalmıyor artık,bulamadan dönüyorum senden bir hatıra bile.. burkuluyor ciğerlerim ,soluksuz bir ağrı giriyor,acıyor sol yanım.Adım adım ölüyorum sende,izmarit gibiyim  savruluyorum aşk ile bu gecede...  gecelere sen nöbeti yazıyor hasretin.

 Umut tarlamın hasadı yalnızlık,her mevsim sonbahar..