Oğlum

Sabaha karşı sıkıştırdı göğsümü varlığı,

Kafa karışıklıklarımla bulanık ruhuma kaygıyı da yanına alıp gelmiş, gelme mi diyeyim söyle,

Kanı ben, ruhunun bir yanı ben, yüzü gözü de eh işte bana benzer yanları var ilk görüşte,

Bir de orada öylece zamanını bekleyen tatlı bir çocuk ki görseniz,

Kaygılanmayayım mı şimdi kendimin bile beceremediği dünyada ona huzur, sıhhat, eğitim, sevgi, aşk, yuva, baba olmaya çalışacak olduğumdan dostum?

Öyle böyle de değil sert bir yumruk gibi düşüyordu sanki göğsüme,

Bekleyişlerim mos mor, dualarım, dileklerim, adaklarım hep kendisiydi oysa...

Mesela ne kadar da ağır söz değil mi baba?

Bana baba diyecek, nasıl kalkarım bu sözün altından göğsüme uyuya kaldığı ilk andan itibaren,

Mutlu olur mu mesela, mutlu olur mu babasından, babasının ona verebildiklerinden, yaşama gözlerini açtığı dünyadan...

Bir gelsin hele sağlıkla sıhhatle bir aya,

Ben yapmaya çalışırım tüm varlığımla, oğlum söylenir beğenmezse değil mi dostum...