Ölmeli Oldisya

Susmalar vardır ya hani yüreğinde ; herkes uykulara dalmışken. Acı vardır ya hani içinde ; herkes mutluyken. Hani iki damla yaş akar ya gözünden gecenin karanlığında ; herkes gülerken...

İşte tam ortasındayım bu gece o zam'anın.Yüreğimde susmalar. İçimde acı. Gözümde yaş. Ve düşlerimde bir kaç sen. Yüreğim susarak haykırıyor kimseler duymuyor bu gece.İçim acıyarak kanıyor bu gece. Gözlerde ise iki damla isyan yine...

Çekip gitmek var herkesden bu gece ama hangi yürekle Oldisya..? Susan bir yürekle bunu yapamıyorum. Terk edemiyorum kimseleri. Benim zıttım olan benliğimi bırakıp gidemiyorum yine. En kanayan yerlerimide alıp buralardan gitmek istiyor yüreğim ama susmalı diyorum,susmalı... Gitse belkide öldürecek birilerini yine 'doğru' yanında. Belkide ; ölecek birçok doğru yanda gidince. Asıl istediği bu değilmiydi ki aslında. Herkesin olmadığı bir ben..? Belkide acı susturuyor yüreğimi. Acıya sebep olanda yaşlar mı ki...? veya bunların tek sebebi yaşamak mı...?

O zaman bu gece ölme/li öyle değil mi Oldisya...?

(...)


Gitme/li... 22:12

27.02.10