Ölümden Düşen Düşünceler

Düşüncelerim ölüme düş'tü bu akşam. Yaşamaktan vazgeçti yüreğim bu defa. Ölümlü hayaller kurdum, öldürdüm yaşamı. Adım atmak için beklediğim bütün anları topladım, tıktım valizime. Yollarda düş'e kalka, dilimde bir ağıtlık ıslık... Bilirim, sonu yok bu melodinin!

Düşüncelerim takatsizliğe yenildi bu sabah. Uyandığımda yaşanmışlıktan arta kalan bir hüzün, elimde dün geceden kalma fincanın sıcaklığı, yudumladığım acılarımı saya saya açıyorum perdeyi. Bir solukluk kış geçiyor içimden, kıştan kalma kuru yapraklar... Bilirim, bir daha yeşermeyecekler!

Düşüncelerim yalnızlığa gömüldü bu gece. Yastıkla halleşememiş hala başımda dönen düşünceler tilkisi. Gözümde acının sinsi hançeri, sağa sola savurup duruyor kendini aklınca. Bilirim, ulaşmayacak canı acıyasıca hainlere!

Düşüncelerim uzağa uzandı bu can acımda. Hayatın kara çalımlı geleni, gözü kör Azrail hatırlattı bana yerimi yurtsuzluğumu. Saldığım kökleri acımasızca budadı baykuş bakışlarıyla. Yerin varsa yurdun yok dedi, ulaş artık ona. Bilirim, bu sefer ıskalama lüksüm yok benim hayatı! *